πνέω

Ancient Greek

Alternative forms

πνείω (pneíō) — Poetic

Etymology

From Proto-Indo-European *pnew-. Cognates include Old English fnēosan (English sneeze).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pné.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpne.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpne.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpne.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpne.o/

Verb

πνέω • (pnéō)

to blow
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.20
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.361
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.469
- 125 CE – 200 CE, Lucian, The Inspectors 3
- 400 BCE – 300 BCE, Mnesimachus, Collected Works 4.57
- New Testament, Acts of the Apostles 27:40
- ante 177 CE, Pollux, Onomasticon 4.72
to breathe
- 40 CE – 90 CE, Dioscorides, Materia medica 3.80
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.446
- ante 177 CE, Pollux, Onomasticon 2.75
1. (with accusative) to breathe out
  - 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Hymn to Apollo 82
2. breathe in, smell
  - 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 7.51
  - 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 5.120
  - 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 6.164
  - 556 BCE – 468 BCE, Simonides, Fragmenta 184.3
  - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 565
  - 200 CE – 400 CE, Tryphiodorus, The Taking of Ilios 505
(of perceptible breathing)
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 621
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.385
to breathe, live
- 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Epigrams 42
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.447
- Simm. 25.12
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 1160
(figuratively, with cognate accusative) to breathe forth
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 219
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1309
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 34
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 951
- 414 BCE, Aristophanes, The Birds 1121
- 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 1016
- 416 BCE, Euripides, Herakles 862
- 413 BCE, Euripides, Iphigenia in Tauris 288
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 319
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.536
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.8
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.508
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Fragments 146
- 442 BCE, Sophocles, Antigone 1146
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 7.5.12
1. to speak
  - 424 BCE, Aristophanes, The Knights 437
  - 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Epigrams 10.3
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Aristogiton 1 57
  - 425 BCE, Euripides, Andromache 189
  - 425 BCE, Euripides, Andromache 327
  - c. 440 BCE, Euripides, Rhesus 323
  - 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 24
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 10.93
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 10.44
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 11.30

Inflection

Present: πνέω, πνέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πνέω	πνεῖς	πνεῖ	πνεῖτον	πνεῖτον	πνέομεν	πνεῖτε	πνέουσῐ(ν)
	subjunctive	πνέω	πνέῃς	πνέῃ	πνέητον	πνέητον	πνέωμεν	πνέητε	πνέωσῐ(ν)
	optative	πνέοιμῐ	πνέοις	πνέοι	πνέοιτον	πνεοίτην	πνέοιμεν	πνέοιτε	πνέοιεν
	imperative		πνεῖ	πνείτω	πνεῖτον	πνείτων		πνεῖτε	πνεόντων
middle/ passive	indicative	πνέομαι	πνέῃ, πνεῖ	πνεῖται	πνεῖσθον	πνεῖσθον	πνεόμεθᾰ	πνεῖσθε	πνέονται
	subjunctive	πνέωμαι	πνέῃ	πνέηται	πνέησθον	πνέησθον	πνεώμεθᾰ	πνέησθε	πνέωνται
	optative	πνεοίμην	πνέοιο	πνέοιτο	πνέοισθον	πνεοίσθην	πνεοίμεθᾰ	πνέοισθε	πνέοιντο
	imperative		πνέου	πνείσθω	πνεῖσθον	πνείσθων		πνεῖσθε	πνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πνεῖν				πνεῖσθαι
participle	m	πνέων				πνεόμενος
	f	πνέουσᾰ				πνεομένη
	n	πνέον				πνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπνεον (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπνεον	ἔπνεις	ἔπνει	ἐπνεῖτον	ἐπνείτην	ἐπνέομεν	ἐπνεῖτε	ἔπνεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πνεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πνεύσομαι	πνεύσῃ, πνεύσει	πνεύσεται	πνεύσεσθον	πνεύσεσθον	πνευσόμεθᾰ	πνεύσεσθε	πνεύσονται
middle	optative	πνευσοίμην	πνεύσοιο	πνεύσοιτο	πνεύσοισθον	πνευσοίσθην	πνευσοίμεθᾰ	πνεύσοισθε	πνεύσοιντο
					middle
infinitive					πνεύσεσθαι
participle	m				πνευσόμενος
	f				πνευσομένη
	n				πνευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πνευσέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πνευσέομαι	πνευσέῃ, πνευσέει	πνευσέεται	πνευσέεσθον	πνευσέεσθον	πνευσεόμεθᾰ	πνευσέεσθε	πνευσέονται
middle	optative	πνευσεοίμην	πνευσέοιο	πνευσέοιτο	πνευσέοισθον	πνευσεοίσθην	πνευσεοίμεθᾰ	πνευσέοισθε	πνευσέοιντο
					middle
infinitive					πνευσέεσθαι
participle	m				πνευσεόμενος
	f				πνευσεομένη
	n				πνευσεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πνευσοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πνευσοῦμαι	πνευσῇ	πνευσεῖται	πνευσεῖσθον	πνευσεῖσθον	πνευσούμεθᾰ	πνευσεῖσθε	πνευσοῦνται
middle	optative	πνευσοίμην	πνευσοῖο	πνευσοῖτο	πνευσοῖσθον	πνευσοίσθην	πνευσοίμεθᾰ	πνευσοῖσθε	πνευσοῖντο
					middle
infinitive					πνευσεῖσθαι
participle	m				πνευσούμενος
	f				πνευσουμένη
	n				πνευσούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπνευσᾰ, ἐπνεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπνευσᾰ	ἔπνευσᾰς	ἔπνευσε(ν)	ἐπνεύσᾰτον	ἐπνευσᾰ́την	ἐπνεύσᾰμεν	ἐπνεύσᾰτε	ἔπνευσᾰν
	subjunctive	πνεύσω	πνεύσῃς	πνεύσῃ	πνεύσητον	πνεύσητον	πνεύσωμεν	πνεύσητε	πνεύσωσῐ(ν)
	optative	πνεύσαιμῐ	πνεύσειᾰς, πνεύσαις	πνεύσειε(ν), πνεύσαι	πνεύσαιτον	πνευσαίτην	πνεύσαιμεν	πνεύσαιτε	πνεύσειᾰν, πνεύσαιεν
	imperative		πνεῦσον	πνευσᾰ́τω	πνεύσᾰτον	πνευσᾰ́των		πνεύσᾰτε	πνευσᾰ́ντων
passive	indicative	ἐπνεύσθην	ἐπνεύσθης	ἐπνεύσθη	ἐπνεύσθητον	ἐπνευσθήτην	ἐπνεύσθημεν	ἐπνεύσθητε	ἐπνεύσθησᾰν
	subjunctive	πνευσθῶ	πνευσθῇς	πνευσθῇ	πνευσθῆτον	πνευσθῆτον	πνευσθῶμεν	πνευσθῆτε	πνευσθῶσῐ(ν)
	optative	πνευσθείην	πνευσθείης	πνευσθείη	πνευσθεῖτον, πνευσθείητον	πνευσθείτην, πνευσθειήτην	πνευσθεῖμεν, πνευσθείημεν	πνευσθεῖτε, πνευσθείητε	πνευσθεῖεν, πνευσθείησᾰν
	imperative		πνεύσθητῐ	πνευσθήτω	πνεύσθητον	πνευσθήτων		πνεύσθητε	πνευσθέντων
		active					passive
infinitive		πνεῦσαι					πνευσθῆναι
participle	m	πνεύσᾱς					πνευσθείς
	f	πνεύσᾱσᾰ					πνευσθεῖσᾰ
	n	πνεῦσᾰν					πνευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπνευκᾰ, πέπνῡμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπνευκᾰ	πέπνευκᾰς	πέπνευκε(ν)	πεπνεύκᾰτον	πεπνεύκᾰτον	πεπνεύκᾰμεν	πεπνεύκᾰτε	πεπνεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπνεύκω	πεπνεύκῃς	πεπνεύκῃ	πεπνεύκητον	πεπνεύκητον	πεπνεύκωμεν	πεπνεύκητε	πεπνεύκωσῐ(ν)
	optative	πεπνεύκοιμῐ, πεπνευκοίην	πεπνεύκοις, πεπνευκοίης	πεπνεύκοι, πεπνευκοίη	πεπνεύκοιτον	πεπνευκοίτην	πεπνεύκοιμεν	πεπνεύκοιτε	πεπνεύκοιεν
	imperative		πέπνευκε	πεπνευκέτω	πεπνεύκετον	πεπνευκέτων		πεπνεύκετε	πεπνευκόντων
middle/ passive	indicative	πέπνῡμαι	πέπνῡσαι	πέπνῡται	πέπνῡσθον	πέπνῡσθον	πεπνῡ́μεθᾰ	πέπνῡσθε	πέπνῡνται
	subjunctive	πεπνῡμένος ὦ	πεπνῡμένος ᾖς	πεπνῡμένος ᾖ	πεπνῡμένω ἦτον	πεπνῡμένω ἦτον	πεπνῡμένοι ὦμεν	πεπνῡμένοι ἦτε	πεπνῡμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπνῡμένος εἴην	πεπνῡμένος εἴης	πεπνῡμένος εἴη	πεπνῡμένω εἴητον/εἶτον	πεπνῡμένω εἰήτην/εἴτην	πεπνῡμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπνῡμένοι εἴητε/εἶτε	πεπνῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπνῡσο	πεπνῡ́σθω	πέπνῡσθον	πεπνῡ́σθων		πέπνῡσθε	πεπνῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπνευκέναι				πεπνῦσθαι
participle	m	πεπνευκώς				πεπνῡμένος
	f	πεπνευκυῖᾰ				πεπνῡμένη
	n	πεπνευκός				πεπνῡμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

ψύχω (psúkhō)

Derived terms

ἀντῐπνέω (antipnéō)
ἀνᾰπνέω (anapnéō)
ἄπνευστος (ápneustos)
ἀποπνέω (apopnéō)
δῐᾰπνέω (diapnéō)
εἰσπνέω (eispnéō)
ἐκπνέω (ekpnéō)
ἐμπνέω (empnéō)
ἐπῐπνέω (epipnéō)
ἡδῠ́πνευστος (hēdúpneustos)
ἡδῠ́πνοος (hēdúpnoos)
θεόπνευστος (theópneustos)
κᾰτᾰπνέω (katapnéō)
μετᾰπνέω (metapnéō)
νεόπνευστος (neópneustos)
περιπνέω (peripnéō)
πνευμόρρωξ (pneumórrhōx)
προσπνέω (prospnéō)
πᾰρᾰπνέω (parapnéō)
πῠρίπνευστος (purípneustos)
σῠμπνέω (sumpnéō)
ὑπερπνέω (huperpnéō)
ὑποπνέω (hupopnéō)

Related terms

πνεῦμᾰ (pneûma)
πνεύμων (pneúmōn)
πνεῦσῐς (pneûsis)
πνευστιάω (pneustiáō)
πνευστῐκός (pneustikós)
πνοή (pnoḗ)

Descendants

Greek: πνέω (pnéo)

References

“πνέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“πνέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“πνέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
πνέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
πνέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“πνέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G4154 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek πνέω (pnéō).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpne.o/
Hyphenation: πνέ‧ω

Verb

πνέω • (pnéo) (past έπνευσα, passive —)

to blow

Conjugation

πνέω (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	πνέω	πνεύσω
2 sg	πνέεις	πνεύσεις
3 sg	πνέει	πνεύσει

1 pl	πνέουμε, [‑ομε]	πνεύσουμε, [‑ομε]
2 pl	πνέετε	πνεύσετε
3 pl	πνέουν(ε)	πνεύσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	έπνεα	έπνευσα
2 sg	έπνεες	έπνευσες
3 sg	έπνεε	έπνευσε

1 pl	πνέαμε	πνεύσαμε
2 pl	πνέατε	πνεύσατε
3 pl	έπνεαν, πνέαν(ε)	έπνευσαν, πνεύσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα πνέω ➤	θα πνεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πνέεις, …	θα πνεύσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πνεύσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πνεύσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πνεύσει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πνέε	πνεύσε
2 pl	πνέετε	πνεύστε

Other forms
Active present participle ➤	πνέοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας πνεύσει ➤
Passive perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	πνεύσει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

πνέω μένεα (pnéo ménea, “I am very angry -literlly: I breathe heavily from wrath-”)
πνέω τα λοίσθια (pnéo ta loísthia, “to breathe one's last”)

Related terms

αναπνέω (anapnéo, “I breathe”)
αποπνέω (apopnéo, “I give off, emit”)
διαπνέω (diapnéo, “I inspire”)
εισπνέω (eispnéo, “I inhale”)
εκπνέω (ekpnéo, “I exhale”)
εμπνέω (empnéo, “I inspire”)

From stems πνε-, πνευσ-, πνευμ- and πνο-

απνευστί (apnefstí, “without stopping”, adverb)
άπνοια f (ápnoia, “stillness; without breath”)
δύσπνοια f (dýspnoia, “dyspnoea, breathlessness”)
δυσπνοϊκός (dyspnoïkós, “suffering from breathlessness”)
θεόπνευστος (theópnefstos, “inspired by God”)
μακρόπνοος (makrópnoos, “far-reaching”)
μεγαλόπνευστος (megalópnefstos, “of high inspiration”)
ξέπνοος (xépnoos, “breathless”)
πνεύμα n (pnévma, “spirit”) & related
πνεύμονας m (pnévmonas, “lung”) & related
πνευστά n pl (pnefstá, “wind instruments”) (music)
πνευστός (pnefstós, “functioning with air”)
πνοή f (pnoḯ, “breath; breeze”) & related
σύμπνοια f (sýmpnoia)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.