βλάπτω

Ancient Greek

Etymology

If not Pre-Greek, perhaps from Proto-Indo-European *ml̥pyéti extended from *(s)mel- (“false, bad”).

Pronunciation
 

Verb

βλάπτω • (bláptō)

  1. to disable, to hinder
  2. to harm, to hurt, to damage
    Synonym: σῑ́νομαι (sī́nomai)

Inflection
   Present: βλᾰ́πτω, βλᾰ́πτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βλᾰ́πτω βλᾰ́πτεις βλᾰ́πτει βλᾰ́πτετον βλᾰ́πτετον βλᾰ́πτομεν βλᾰ́πτετε βλᾰ́πτουσῐ(ν)
subjunctive βλᾰ́πτω βλᾰ́πτῃς βλᾰ́πτῃ βλᾰ́πτητον βλᾰ́πτητον βλᾰ́πτωμεν βλᾰ́πτητε βλᾰ́πτωσῐ(ν)
optative βλᾰ́πτοιμῐ βλᾰ́πτοις βλᾰ́πτοι βλᾰ́πτοιτον βλᾰπτοίτην βλᾰ́πτοιμεν βλᾰ́πτοιτε βλᾰ́πτοιεν
imperative   βλᾰ́πτε βλᾰπτέτω βλᾰ́πτετον βλᾰπτέτων   βλᾰ́πτετε βλᾰπτόντων
middle/
passive		 indicative βλᾰ́πτομαι βλᾰ́πτῃ,
βλᾰ́πτει		 βλᾰ́πτεται βλᾰ́πτεσθον βλᾰ́πτεσθον βλᾰπτόμεθᾰ βλᾰ́πτεσθε βλᾰ́πτονται
subjunctive βλᾰ́πτωμαι βλᾰ́πτῃ βλᾰ́πτηται βλᾰ́πτησθον βλᾰ́πτησθον βλᾰπτώμεθᾰ βλᾰ́πτησθε βλᾰ́πτωνται
optative βλᾰπτοίμην βλᾰ́πτοιο βλᾰ́πτοιτο βλᾰ́πτοισθον βλᾰπτοίσθην βλᾰπτοίμεθᾰ βλᾰ́πτοισθε βλᾰ́πτοιντο
imperative   βλᾰ́πτου βλᾰπτέσθω βλᾰ́πτεσθον βλᾰπτέσθων   βλᾰ́πτεσθε βλᾰπτέσθων
active middle/passive
infinitive βλᾰ́πτειν βλᾰ́πτεσθαι
participle m βλᾰ́πτων βλᾰπτόμενος
f βλᾰ́πτουσᾰ βλᾰπτομένη
n βλᾰ́πτον βλᾰπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔβλᾰπτον, ἐβλᾰπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβλᾰπτον ἔβλᾰπτες ἔβλᾰπτε(ν) ἐβλᾰ́πτετον ἐβλᾰπτέτην ἐβλᾰ́πτομεν ἐβλᾰ́πτετε ἔβλᾰπτον
middle/
passive		 indicative ἐβλᾰπτόμην ἐβλᾰ́πτου ἐβλᾰ́πτετο ἐβλᾰ́πτεσθον ἐβλᾰπτέσθην ἐβλᾰπτόμεθᾰ ἐβλᾰ́πτεσθε ἐβλᾰ́πτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βλᾰ́ψω, βλᾰ́ψομαι, βλᾰβήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βλᾰ́ψω βλᾰ́ψεις βλᾰ́ψει βλᾰ́ψετον βλᾰ́ψετον βλᾰ́ψομεν βλᾰ́ψετε βλᾰ́ψουσῐ(ν)
optative βλᾰ́ψοιμῐ βλᾰ́ψοις βλᾰ́ψοι βλᾰ́ψοιτον βλᾰψοίτην βλᾰ́ψοιμεν βλᾰ́ψοιτε βλᾰ́ψοιεν
middle indicative βλᾰ́ψομαι βλᾰ́ψῃ,
βλᾰ́ψει		 βλᾰ́ψεται βλᾰ́ψεσθον βλᾰ́ψεσθον βλᾰψόμεθᾰ βλᾰ́ψεσθε βλᾰ́ψονται
optative βλᾰψοίμην βλᾰ́ψοιο βλᾰ́ψοιτο βλᾰ́ψοισθον βλᾰψοίσθην βλᾰψοίμεθᾰ βλᾰ́ψοισθε βλᾰ́ψοιντο
passive indicative βλᾰβήσομαι βλᾰβήσῃ βλᾰβήσεται βλᾰβήσεσθον βλᾰβήσεσθον βλᾰβησόμεθᾰ βλᾰβήσεσθε βλᾰβήσονται
optative βλᾰβησοίμην βλᾰβήσοιο βλᾰβήσοιτο βλᾰβήσοισθον βλᾰβησοίσθην βλᾰβησοίμεθᾰ βλᾰβήσοισθε βλᾰβήσοιντο
active middle passive
infinitive βλᾰ́ψειν βλᾰ́ψεσθαι βλᾰβήσεσθαι
participle m βλᾰ́ψων βλᾰψόμενος βλᾰβησόμενος
f βλᾰ́ψουσᾰ βλᾰψομένη βλᾰβησομένη
n βλᾰ́ψον βλᾰψόμενον βλᾰβησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βλᾰφθήσομαι (alternative passive)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative βλᾰφθήσομαι βλᾰφθήσῃ βλᾰφθήσεται βλᾰφθήσεσθον βλᾰφθήσεσθον βλᾰφθησόμεθᾰ βλᾰφθήσεσθε βλᾰφθήσονται
optative βλᾰφθησοίμην βλᾰφθήσοιο βλᾰφθήσοιτο βλᾰφθήσοισθον βλᾰφθησοίσθην βλᾰφθησοίμεθᾰ βλᾰφθήσοισθε βλᾰφθήσοιντο
passive
infinitive βλᾰφθήσεσθαι
participle m βλᾰφθησόμενος
f βλᾰφθησομένη
n βλᾰφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔβλᾰψᾰ, ἐβλᾰψᾰ́μην, ἑβλᾰ́βην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβλᾰψᾰ ἔβλᾰψᾰς ἔβλᾰψε(ν) ἐβλᾰ́ψᾰτον ἐβλᾰψᾰ́την ἐβλᾰ́ψᾰμεν ἐβλᾰ́ψᾰτε ἔβλᾰψᾰν
subjunctive βλᾰ́ψω βλᾰ́ψῃς βλᾰ́ψῃ βλᾰ́ψητον βλᾰ́ψητον βλᾰ́ψωμεν βλᾰ́ψητε βλᾰ́ψωσῐ(ν)
optative βλᾰ́ψαιμῐ βλᾰ́ψειᾰς,
βλᾰ́ψαις		 βλᾰ́ψειε(ν),
βλᾰ́ψαι		 βλᾰ́ψαιτον βλᾰψαίτην βλᾰ́ψαιμεν βλᾰ́ψαιτε βλᾰ́ψειᾰν,
βλᾰ́ψαιεν
imperative   βλᾰ́ψον βλᾰψᾰ́τω βλᾰ́ψᾰτον βλᾰψᾰ́των   βλᾰ́ψᾰτε βλᾰψᾰ́ντων
middle indicative ἐβλᾰψᾰ́μην ἐβλᾰ́ψω ἐβλᾰ́ψᾰτο ἐβλᾰ́ψᾰσθον ἐβλᾰψᾰ́σθην ἐβλᾰψᾰ́μεθᾰ ἐβλᾰ́ψᾰσθε ἐβλᾰ́ψᾰντο
subjunctive βλᾰ́ψωμαι βλᾰ́ψῃ βλᾰ́ψηται βλᾰ́ψησθον βλᾰ́ψησθον βλᾰψώμεθᾰ βλᾰ́ψησθε βλᾰ́ψωνται
optative βλᾰψαίμην βλᾰ́ψαιο βλᾰ́ψαιτο βλᾰ́ψαισθον βλᾰψαίσθην βλᾰψαίμεθᾰ βλᾰ́ψαισθε βλᾰ́ψαιντο
imperative   βλᾰ́ψαι βλᾰψᾰ́σθω βλᾰ́ψᾰσθον βλᾰψᾰ́σθων   βλᾰ́ψᾰσθε βλᾰψᾰ́σθων
passive indicative ἑβλᾰ́βην ἑβλᾰ́βης ἑβλᾰ́βη ἑβλᾰ́βητον ἑβλᾰβήτην ἑβλᾰ́βημεν ἑβλᾰ́βητε ἑβλᾰ́βησᾰν
subjunctive βλᾰβῶ βλᾰβῇς βλᾰβῇ βλᾰβῆτον βλᾰβῆτον βλᾰβῶμεν βλᾰβῆτε βλᾰβῶσῐ(ν)
optative βλᾰβείην βλᾰβείης βλᾰβείη βλᾰβεῖτον,
βλᾰβείητον		 βλᾰβείτην,
βλᾰβειήτην		 βλᾰβεῖμεν,
βλᾰβείημεν		 βλᾰβεῖτε,
βλᾰβείητε		 βλᾰβεῖεν,
βλᾰβείησᾰν
imperative   βλᾰ́βηθῐ βλᾰβήτω βλᾰ́βητον βλᾰβήτων   βλᾰ́βητε βλᾰβέντων
active middle passive
infinitive βλᾰ́ψαι βλᾰ́ψᾰσθαι βλᾰβῆναι
participle m βλᾰ́ψᾱς βλᾰψᾰ́μενος βλᾰβείς
f βλᾰ́ψᾱσᾰ βλᾰψᾰμένη βλᾰβεῖσᾰ
n βλᾰ́ψᾰν βλᾰψᾰ́μενον βλᾰβέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἑβλᾰ́φθην (alternative passive)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἑβλᾰ́φθην ἑβλᾰ́φθης ἑβλᾰ́φθη ἑβλᾰ́φθητον ἑβλᾰφθήτην ἑβλᾰ́φθημεν ἑβλᾰ́φθητε ἑβλᾰ́φθησᾰν
subjunctive βλᾰφθῶ βλᾰφθῇς βλᾰφθῇ βλᾰφθῆτον βλᾰφθῆτον βλᾰφθῶμεν βλᾰφθῆτε βλᾰφθῶσῐ(ν)
optative βλᾰφθείην βλᾰφθείης βλᾰφθείη βλᾰφθεῖτον,
βλᾰφθείητον		 βλᾰφθείτην,
βλᾰφθειήτην		 βλᾰφθεῖμεν,
βλᾰφθείημεν		 βλᾰφθεῖτε,
βλᾰφθείητε		 βλᾰφθεῖεν,
βλᾰφθείησᾰν
imperative   βλᾰ́φθητῐ βλᾰφθήτω βλᾰ́φθητον βλᾰφθήτων   βλᾰ́φθητε βλᾰφθέντων
passive
infinitive βλᾰφθῆναι
participle m βλᾰφθείς
f βλᾰφθεῖσᾰ
n βλᾰφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βέβλᾰφᾰ, βέβλᾰμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βέβλᾰφᾰ βέβλᾰφᾰς βέβλᾰφε(ν) βεβλᾰ́φᾰτον βεβλᾰ́φᾰτον βεβλᾰ́φᾰμεν βεβλᾰ́φᾰτε βεβλᾰ́φᾱσῐ(ν)
subjunctive βεβλᾰ́φω βεβλᾰ́φῃς βεβλᾰ́φῃ βεβλᾰ́φητον βεβλᾰ́φητον βεβλᾰ́φωμεν βεβλᾰ́φητε βεβλᾰ́φωσῐ(ν)
optative βεβλᾰ́φοιμῐ,
βεβλᾰφοίην		 βεβλᾰ́φοις,
βεβλᾰφοίης		 βεβλᾰ́φοι,
βεβλᾰφοίη		 βεβλᾰ́φοιτον βεβλᾰφοίτην βεβλᾰ́φοιμεν βεβλᾰ́φοιτε βεβλᾰ́φοιεν
imperative   βέβλᾰφε βεβλᾰφέτω βεβλᾰ́φετον βεβλᾰφέτων   βεβλᾰ́φετε βεβλᾰφόντων
middle/
passive		 indicative βέβλᾰμμαι βέβλᾰψαι βέβλᾰπται βέβλᾰφθον βέβλᾰφθον βεβλᾰ́μμεθᾰ βέβλᾰφθε βεβλᾰ́φᾰται
subjunctive βεβλᾰμμένος ὦ βεβλᾰμμένος ᾖς βεβλᾰμμένος ᾖ βεβλᾰμμένω ἦτον βεβλᾰμμένω ἦτον βεβλᾰμμένοι ὦμεν βεβλᾰμμένοι ἦτε βεβλᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβλᾰμμένος εἴην βεβλᾰμμένος εἴης βεβλᾰμμένος εἴη βεβλᾰμμένω εἴητον/εἶτον βεβλᾰμμένω εἰήτην/εἴτην βεβλᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν βεβλᾰμμένοι εἴητε/εἶτε βεβλᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   βέβλᾰψο βεβλᾰ́φθω βέβλᾰφθον βεβλᾰ́φθων   βέβλᾰφθε βεβλᾰ́φθων
active middle/passive
infinitive βεβλᾰφέναι βεβλᾰ́φθαι
participle m βεβλᾰφώς βεβλᾰμμένος
f βεβλᾰφυῖᾰ βεβλᾰμμένη
n βεβλᾰφός βεβλᾰμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐβεβλᾰ́φειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβεβλᾰ́φειν,
ἐβεβλᾰ́φη		 ἐβεβλᾰ́φεις,
ἐβεβλᾰ́φης		 ἐβεβλᾰ́φει(ν) ἐβεβλᾰ́φετον ἐβεβλᾰφέτην ἐβεβλᾰ́φεμεν ἐβεβλᾰ́φετε ἐβεβλᾰ́φεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: βεβλᾰ́ψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative βεβλᾰ́ψομαι βεβλᾰ́ψῃ,
βεβλᾰ́ψει		 βεβλᾰ́ψεται βεβλᾰ́ψεσθον βεβλᾰ́ψεσθον βεβλᾰψόμεθᾰ βεβλᾰ́ψεσθε βεβλᾰ́ψονται
optative βεβλᾰψοίμην βεβλᾰ́ψοιο βεβλᾰ́ψοιτο βεβλᾰ́ψοισθον βεβλᾰψοίσθην βεβλᾰψοίμεθᾰ βεβλᾰ́ψοισθε βεβλᾰ́ψοιντο
middle/passive
infinitive βεβλᾰ́ψεσθαι
participle m βεβλᾰψόμενος
f βεβλᾰψομένη
n βεβλᾰψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Greek

Alternative forms

Etymology

Probably borrowed (in this form) from Ancient Greek βλάπτω (bláptō).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvla.pto/
  • Hyphenation: βλά‧πτω

Verb

βλάπτω • (vlápto) (past έβλαψα, passive βλάπτομαι)

  1. (transitive) to damage, harm
  2. (transitive) to cause damage (especially to health)

Usage notes
  • 3rd singular active present indicative: also used as a negative impersonal verb: δε(ν) βλάπτει (“it won't hurt...”)
  • See passive perfect participle βλαμμένος (vlamménos) for different meanings.

Conjugation
βλάπτω   βλάπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg βλάπτω  (βλάφτω →) βλάψω βλάπτομαι βλαφθώ (βλαφτώ3 →)
2 sg βλάπτεις βλάψεις βλάπτεσαι βλαφθείς
3 sg βλάπτει1 βλάψει βλάπτεται βλαφθεί
1 pl βλάπτουμε, [‑ομε] βλάψουμε, [‑ομε] βλαπτόμαστε βλαφθούμε
2 pl βλάπτετε βλάψετε βλάπτεστε, {βλάπτεσθε}, βλαπτόσαστε βλαφθείτε
3 pl βλάπτουν(ε) βλάψουν(ε) βλάπτονται βλαφθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έβλαπτα έβλαψα βλαπτόμουν(α) βλάφθηκα (βλάφτηκα3 →)
2 sg έβλαπτες έβλαψες βλαπτόσουν(α) βλάφθηκες
3 sg έβλαπτε έβλαψε βλαπτόταν(ε) βλάφθηκε
1 pl βλάπταμε βλάψαμε βλαπτόμασταν, (‑όμαστε) βλαφθήκαμε
2 pl βλάπτατε βλάψατε βλαπτόσασταν, (‑όσαστε) βλαφθήκατε
3 pl έβλαπταν, βλάπταν(ε) έβλαψαν, βλάψαν(ε) βλάπτονταν, (βλαπτόντουσαν) βλάφθηκαν, βλαφθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα βλάπτω ➤ θα βλάψω ➤ θα βλάπτομαι ➤ θα βλαφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα βλάπτεις, … θα βλάψεις, … θα βλάπτεσαι, … θα βλαφθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βλάψει   έχω, έχεις, … βλαφθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … βλάψει   είχα, είχες, … βλαφθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βλάψει   θα έχω, θα έχεις, … βλαφθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg βλάπτε βλάψε, (→ βλάφ' 2) — βλάψου
2 pl βλάπτετε βλάψτε, (→ βλάφτε2) βλάπτεστε, {βλάπτεσθε} βλαφθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ βλάπτοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας βλάψει ➤ βλαμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ βλάψει βλαφθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Also impersonal, especially when negative: δε(ν) βλάπτει (“it won't hurt...”)
 2. Colloquial forms from βλάφτω.
 3. Passive forms with {-φθ-} are learned, as is the ancient verb βλάπτω. For colloquial forms with ‑φτ-, see verb βλάφτω.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.