tollera
See also: tollerá
Galician
Icelandic
Etymology
Originated in the language of grammar school pupils, derived from Latin tollō (“lift up”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰɔlːɛːra/
Verb
tollera (weak verb, third-person singular past indicative tolleraði, supine tollerað)
- to throw (a person) up into the air (done by a group for celebration or as an initiation rite)
Conjugation
tollera — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að tollera | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
tollerað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tollerandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég tollera | við tollerum | present (nútíð) |
ég tolleri | við tollerum |
| þú tollerar | þið tollerið | þú tollerir | þið tollerið | ||
| hann, hún, það tollerar | þeir, þær, þau tollera | hann, hún, það tolleri | þeir, þær, þau tolleri | ||
| past (þátíð) |
ég tolleraði | við tolleruðum | past (þátíð) |
ég tolleraði | við tolleruðum |
| þú tolleraðir | þið tolleruðuð | þú tolleraðir | þið tolleruðuð | ||
| hann, hún, það tolleraði | þeir, þær, þau tolleruðu | hann, hún, það tolleraði | þeir, þær, þau tolleruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
tollera (þú) | tollerið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| tolleraðu | tolleriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
tollerast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að tollerast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
tollerast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tollerandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég tollerast | við tollerumst | present (nútíð) |
ég tollerist | við tollerumst |
| þú tollerast | þið tollerist | þú tollerist | þið tollerist | ||
| hann, hún, það tollerast | þeir, þær, þau tollerast | hann, hún, það tollerist | þeir, þær, þau tollerist | ||
| past (þátíð) |
ég tolleraðist | við tolleruðumst | past (þátíð) |
ég tolleraðist | við tolleruðumst |
| þú tolleraðist | þið tolleruðust | þú tolleraðist | þið tolleruðust | ||
| hann, hún, það tolleraðist | þeir, þær, þau tolleruðust | hann, hún, það tolleraðist | þeir, þær, þau tolleruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
tollerast (þú) | tollerist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| tollerastu | tolleristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
tolleraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
tolleraður | tolleruð | tollerað | tolleraðir | tolleraðar | tolleruð | |
| accusative (þolfall) |
tolleraðan | tolleraða | tollerað | tolleraða | tolleraðar | tolleruð | |
| dative (þágufall) |
tolleruðum | tolleraðri | tolleruðu | tolleruðum | tolleruðum | tolleruðum | |
| genitive (eignarfall) |
tolleraðs | tolleraðrar | tolleraðs | tolleraðra | tolleraðra | tolleraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
tolleraði | tolleraða | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
| accusative (þolfall) |
tolleraða | tolleruðu | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
| dative (þágufall) |
tolleraða | tolleruðu | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
| genitive (eignarfall) |
tolleraða | tolleruðu | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɔl.le.ra/
- Rhymes: -ɔllera
- Hyphenation: tòl‧le‧ra
Verb
tollera
- inflection of tollerare:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.