sveima

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈsveiːma]
  • Rhymes: -eiːma

Verb

sveima (weak verb, third-person singular past indicative sveimaði, supine sveimað)

  1. (intransitive) to float, to hover
    Synonym: svífa
  2. (intransitive) to wander, to roam
    Synonyms: ráfa, eigra, reika, flakka, rangla, vafra

Conjugation
sveima — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sveima
supine
(sagnbót)		 sveimað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sveimandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sveima við sveimum present
(nútíð)		 ég sveimi við sveimum
þú sveimar þið sveimið þú sveimir þið sveimið
hann, hún, það sveimar þeir, þær, þau sveima hann, hún, það sveimi þeir, þær, þau sveimi
past
(þátíð)		 ég sveimaði við sveimuðum past
(þátíð)		 ég sveimaði við sveimuðum
þú sveimaðir þið sveimuðuð þú sveimaðir þið sveimuðuð
hann, hún, það sveimaði þeir, þær, þau sveimuðu hann, hún, það sveimaði þeir, þær, þau sveimuðu
imperative
(boðháttur)		 sveima (þú) sveimið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sveimaðu sveimiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms
  • sveim (“wandering, roaming”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.