stýra

See also: styra

Faroese

Etymology

From Old Norse stýra, from Proto-Germanic *stiurijaną.

Verb

stýra (third person singular past indicative stýrdi, third person plural past indicative stýrdu, supine stýrt)

  1. to govern
  2. to steer

Conjugation
Conjugation of stýra (group v-1)
infinitive stýra
supine stýrt
participle (a7)1 stýrandi stýrdur
present past
first singular stýri stýrdi
second singular stýrir stýrdi
third singular stýrir stýrdi
plural stýra stýrdu
imperative
singular stýr!
plural stýrið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse stýra, from Proto-Germanic *stiurijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstiːra/
    Rhymes: -iːra

Verb

stýra (weak verb, third-person singular past indicative stýrði, supine stýrt)

  1. to steer
  2. to control, govern
  3. (grammar) to govern
  4. (statistics) to control (for a variable; used with the preposition fyrir (“for”))

Conjugation
stýra — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að stýra
supine
(sagnbót)		 stýrt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 stýrandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég stýri við stýrum present
(nútíð)		 ég stýri við stýrum
þú stýrir þið stýrið þú stýrir þið stýrið
hann, hún, það stýrir þeir, þær, þau stýra hann, hún, það stýri þeir, þær, þau stýri
past
(þátíð)		 ég stýrði við stýrðum past
(þátíð)		 ég stýrði við stýrðum
þú stýrðir þið stýrðuð þú stýrðir þið stýrðuð
hann, hún, það stýrði þeir, þær, þau stýrðu hann, hún, það stýrði þeir, þær, þau stýrðu
imperative
(boðháttur)		 stýr (þú) stýrið (þið)
Forms with appended personal pronoun
stýrðu stýriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stýrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að stýrast
supine
(sagnbót)		 stýrst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 stýrandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég stýrist við stýrumst present
(nútíð)		 ég stýrist við stýrumst
þú stýrist þið stýrist þú stýrist þið stýrist
hann, hún, það stýrist þeir, þær, þau stýrast hann, hún, það stýrist þeir, þær, þau stýrist
past
(þátíð)		 ég stýrðist við stýrðumst past
(þátíð)		 ég stýrðist við stýrðumst
þú stýrðist þið stýrðust þú stýrðist þið stýrðust
hann, hún, það stýrðist þeir, þær, þau stýrðust hann, hún, það stýrðist þeir, þær, þau stýrðust
imperative
(boðháttur)		 stýrst (þú) stýrist (þið)
Forms with appended personal pronoun
stýrstu stýristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stýrður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 stýrður stýrð stýrt stýrðir stýrðar stýrð
accusative
(þolfall)		 stýrðan stýrða stýrt stýrða stýrðar stýrð
dative
(þágufall)		 stýrðum stýrðri stýrðu stýrðum stýrðum stýrðum
genitive
(eignarfall)		 stýrðs stýrðrar stýrðs stýrðra stýrðra stýrðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 stýrði stýrða stýrða stýrðu stýrðu stýrðu
accusative
(þolfall)		 stýrða stýrðu stýrða stýrðu stýrðu stýrðu
dative
(þágufall)		 stýrða stýrðu stýrða stýrðu stýrðu stýrðu
genitive
(eignarfall)		 stýrða stýrðu stýrða stýrðu stýrðu stýrðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.