sýna

See also: syna

Faroese

Etymology

From Old Norse sýna

Verb

sýna (third person singular past indicative sýndi, supine sýnt)

  1. to show

Conjugation
Conjugation of sýna (group v-1)
infinitive sýna
supine sýnt
participle (a7)1 sýnandi sýndur
present past
first singular sýni sýndi
second singular sýnir sýndi
third singular sýnir sýndi
plural sýna sýndu
imperative
singular sýn!
plural sýnið!
1Only the past participle being declined.

Further reading

"sýna" at Sprotin.fo

Icelandic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsiːna/
    Rhymes: -iːna
    Homophones: sína, Sína

Verb

sýna (weak verb, third-person singular past indicative sýndi, supine sýnt)

  1. (ditransitive) to show
    Að sýna manninum blaðið.
    To show the paper to the man.
  2. (of art) to exhibit
    Hvenær sýnirðu verkin þín?
    When are you going to show your work?
  3. (of a play) to give a performance

Conjugation
sýna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sýna
supine
(sagnbót)		 sýnt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sýnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sýni við sýnum present
(nútíð)		 ég sýni við sýnum
þú sýnir þið sýnið þú sýnir þið sýnið
hann, hún, það sýnir þeir, þær, þau sýna hann, hún, það sýni þeir, þær, þau sýni
past
(þátíð)		 ég sýndi við sýndum past
(þátíð)		 ég sýndi við sýndum
þú sýndir þið sýnduð þú sýndir þið sýnduð
hann, hún, það sýndi þeir, þær, þau sýndu hann, hún, það sýndi þeir, þær, þau sýndu
imperative
(boðháttur)		 sýn (þú) sýnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sýndu sýniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sýnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sýnast
supine
(sagnbót)		 sýnst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sýnandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sýnist við sýnumst present
(nútíð)		 ég sýnist við sýnumst
þú sýnist þið sýnist þú sýnist þið sýnist
hann, hún, það sýnist þeir, þær, þau sýnast hann, hún, það sýnist þeir, þær, þau sýnist
past
(þátíð)		 ég sýndist við sýndumst past
(þátíð)		 ég sýndist við sýndumst
þú sýndist þið sýndust þú sýndist þið sýndust
hann, hún, það sýndist þeir, þær, þau sýndust hann, hún, það sýndist þeir, þær, þau sýndust
imperative
(boðháttur)		 sýnst (þú) sýnist (þið)
Forms with appended personal pronoun
sýnstu sýnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sýndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sýndur sýnd sýnt sýndir sýndar sýnd
accusative
(þolfall)		 sýndan sýnda sýnt sýnda sýndar sýnd
dative
(þágufall)		 sýndum sýndri sýndu sýndum sýndum sýndum
genitive
(eignarfall)		 sýnds sýndrar sýnds sýndra sýndra sýndra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sýndi sýnda sýnda sýndu sýndu sýndu
accusative
(þolfall)		 sýnda sýndu sýnda sýndu sýndu sýndu
dative
(þágufall)		 sýnda sýndu sýnda sýndu sýndu sýndu
genitive
(eignarfall)		 sýnda sýndu sýnda sýndu sýndu sýndu

Noun

sýna f

  1. indefinite genitive plural of sýn

Synonyms

Derived terms
Derived terms

Old Norse

Etymology

From sýnn.

Verb

sýna (singular past indicative sýndi, plural past indicative sýndu, past participle sýndr)

  1. to show

Conjugation
Conjugation of sýna — active (weak class 1)
infinitive sýna
present participle sýnandi
past participle sýndr
indicative present past
1st-person singular sýni sýnda
2nd-person singular sýnir sýndir
3rd-person singular sýnir sýndi
1st-person plural sýnum sýndum
2nd-person plural sýnið sýnduð
3rd-person plural sýna sýndu
subjunctive present past
1st-person singular sýna sýnda
2nd-person singular sýnir sýndir
3rd-person singular sýni sýndi
1st-person plural sýnim sýndim
2nd-person plural sýnið sýndið
3rd-person plural sýni sýndi
imperative present
2nd-person singular sýn, sýni
1st-person plural sýnum
2nd-person plural sýnið
Conjugation of sýna — mediopassive (weak class 1)
infinitive sýnask
present participle sýnandisk
past participle sýnzk
indicative present past
1st-person singular sýnumk sýndumk
2nd-person singular sýnisk sýndisk
3rd-person singular sýnisk sýndisk
1st-person plural sýnumsk sýndumsk
2nd-person plural sýnizk sýnduzk
3rd-person plural sýnask sýndusk
subjunctive present past
1st-person singular sýnumk sýndumk
2nd-person singular sýnisk sýndisk
3rd-person singular sýnisk sýndisk
1st-person plural sýnimsk sýndimsk
2nd-person plural sýnizk sýndizk
3rd-person plural sýnisk sýndisk
imperative present
2nd-person singular sýnsk, sýnisk
1st-person plural sýnumsk
2nd-person plural sýnizk

Derived terms
  • sýni n (“sight”)
  • sýniliga (“visibly”, adverb)
  • sýniligr (“visible, slightly, advisable”)
  • sýning f (“showing, exhibition”)

Descendants
  • Icelandic: sýna
  • Faroese: sýna
  • Norwegian Nynorsk: syna, syne; synast
  • Norwegian Bokmål: synes
  • Old Swedish: sȳna

References
  • sýna in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.