rispa

Faroese

Verb

rispa (third person singular past indicative rispaði, third person plural past indicative rispaðu, supine rispað)

  1. to scratch
    Synonym: klóra

Conjugation
Conjugation of rispa (group v-30)
infinitive rispa
supine rispað
participle (a6)1 rispandi rispaður
present past
first singular rispi rispaði
second singular rispar rispaði
third singular rispar rispaði
plural rispa rispaðu
imperative
singular rispa!
plural rispið!
1Only the past participle being declined.

Galician

Verb

rispa

  1. inflection of rispar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɪspa/
  • Rhymes: -ɪspa

Verb

rispa (weak verb, third-person singular past indicative rispaði, supine rispað)

  1. to scratch lightly

Conjugation
rispa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rispa
supine
(sagnbót)		 rispað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 rispandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rispa við rispum present
(nútíð)		 ég rispi við rispum
þú rispar þið rispið þú rispir þið rispið
hann, hún, það rispar þeir, þær, þau rispa hann, hún, það rispi þeir, þær, þau rispi
past
(þátíð)		 ég rispaði við rispuðum past
(þátíð)		 ég rispaði við rispuðum
þú rispaðir þið rispuðuð þú rispaðir þið rispuðuð
hann, hún, það rispaði þeir, þær, þau rispuðu hann, hún, það rispaði þeir, þær, þau rispuðu
imperative
(boðháttur)		 rispa (þú) rispið (þið)
Forms with appended personal pronoun
rispaðu rispiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rispast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rispast
supine
(sagnbót)		 rispast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 rispandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rispast við rispumst present
(nútíð)		 ég rispist við rispumst
þú rispast þið rispist þú rispist þið rispist
hann, hún, það rispast þeir, þær, þau rispast hann, hún, það rispist þeir, þær, þau rispist
past
(þátíð)		 ég rispaðist við rispuðumst past
(þátíð)		 ég rispaðist við rispuðumst
þú rispaðist þið rispuðust þú rispaðist þið rispuðust
hann, hún, það rispaðist þeir, þær, þau rispuðust hann, hún, það rispaðist þeir, þær, þau rispuðust
imperative
(boðháttur)		 rispast (þú) rispist (þið)
Forms with appended personal pronoun
rispastu rispisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rispaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 rispaður rispuð rispað rispaðir rispaðar rispuð
accusative
(þolfall)		 rispaðan rispaða rispað rispaða rispaðar rispuð
dative
(þágufall)		 rispuðum rispaðri rispuðu rispuðum rispuðum rispuðum
genitive
(eignarfall)		 rispaðs rispaðrar rispaðs rispaðra rispaðra rispaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 rispaði rispaða rispaða rispuðu rispuðu rispuðu
accusative
(þolfall)		 rispaða rispuðu rispaða rispuðu rispuðu rispuðu
dative
(þágufall)		 rispaða rispuðu rispaða rispuðu rispuðu rispuðu
genitive
(eignarfall)		 rispaða rispuðu rispaða rispuðu rispuðu rispuðu

Noun

rispa f (genitive singular rispu, nominative plural rispur)

  1. light scratch

Declension
declension of rispa
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative rispa rispan rispur rispurnar
accusative rispu rispuna rispur rispurnar
dative rispu rispunni rispum rispunum
genitive rispu rispunnar rispa rispanna

Swedish

Noun

rispa c

  1. a lighter scratch (especially in skin)

Declension
Declension of rispa 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative rispa rispan rispor risporna
Genitive rispas rispans rispors rispornas

Verb

rispa (present rispar, preterite rispade, supine rispat, imperative rispa)

  1. to scratch lightly (especially skin)

Conjugation
Conjugation of rispa (weak)
Active Passive
Infinitive rispa rispas
Supine rispat rispats
Imperative rispa —
Imper. plural1 rispen —
Present Past Present Past
Indicative rispar rispade rispas rispades
Ind. plural1 rispa rispade rispas rispades
Subjunctive2 rispe rispade rispes rispades
Participles
Present participle rispande
Past participle rispad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.