kłusownik

Polish

Etymology

From kłusować +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /kwuˈsɔv.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɲik
Syllabification: kłu‧sow‧nik

Noun

kłusownik m pers

poacher (person who trespasses in order to take game illegally)

Declension

Declension of kłusownik

	singular	plural
nominative	kłusownik	kłusownicy/kłusowniki (deprecative)
genitive	kłusownika	kłusowników
dative	kłusownikowi	kłusownikom
accusative	kłusownika	kłusowników
instrumental	kłusownikiem	kłusownikami
locative	kłusowniku	kłusownikach
vocative	kłusowniku	kłusownicy

Related terms

Further reading

kłusownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kłusownik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.