hræra

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈr̥aiːra/
    Rhymes: -aiːra

Verb

hræra (weak verb, third-person singular past indicative hrærði, supine hrært)[1]

  1. (with dative) to stir
  2. (with accusative) to move emotionally, stir
    Þú hefur hrært mig.
    You have moved me.

Conjugation
hræra — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hræra
supine
(sagnbót)		 hrært
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrærandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hræri við hrærum present
(nútíð)		 ég hræri við hrærum
þú hrærir þið hrærið þú hrærir þið hrærið
hann, hún, það hrærir þeir, þær, þau hræra hann, hún, það hræri þeir, þær, þau hræri
past
(þátíð)		 ég hrærði við hrærðum past
(þátíð)		 ég hrærði við hrærðum
þú hrærðir þið hrærðuð þú hrærðir þið hrærðuð
hann, hún, það hrærði þeir, þær, þau hrærðu hann, hún, það hrærði þeir, þær, þau hrærðu
imperative
(boðháttur)		 hrær (þú) hrærið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrærðu hræriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrærast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hrærast
supine
(sagnbót)		 hrærst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrærandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hrærist við hrærumst present
(nútíð)		 ég hrærist við hrærumst
þú hrærist þið hrærist þú hrærist þið hrærist
hann, hún, það hrærist þeir, þær, þau hrærast hann, hún, það hrærist þeir, þær, þau hrærist
past
(þátíð)		 ég hrærðist við hrærðumst past
(þátíð)		 ég hrærðist við hrærðumst
þú hrærðist þið hrærðust þú hrærðist þið hrærðust
hann, hún, það hrærðist þeir, þær, þau hrærðust hann, hún, það hrærðist þeir, þær, þau hrærðust
imperative
(boðháttur)		 hrærst (þú) hrærist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrærstu hræristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrærður hrærð hrært hrærðir hrærðar hrærð
accusative
(þolfall)		 hrærðan hrærða hrært hrærða hrærðar hrærð
dative
(þágufall)		 hrærðum hrærðri hrærðu hrærðum hrærðum hrærðum
genitive
(eignarfall)		 hrærðs hrærðrar hrærðs hrærðra hrærðra hrærðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrærði hrærða hrærða hrærðu hrærðu hrærðu
accusative
(þolfall)		 hrærða hrærðu hrærða hrærðu hrærðu hrærðu
dative
(þágufall)		 hrærða hrærðu hrærða hrærðu hrærðu hrærðu
genitive
(eignarfall)		 hrærða hrærðu hrærða hrærðu hrærðu hrærðu

Synonyms

Derived terms

Noun

hræra f (genitive singular hræru, nominative plural hrærur)

  1. a mix; something stirred together
  2. mortar

Declension
declension of hræra
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hræra hræran hrærur hrærurnar
accusative hræru hræruna hrærur hrærurnar
dative hræru hrærunni hrærum hrærunum
genitive hræru hrærunnar hræra hræranna

Synonyms
  • (mortar): steypuhræra, steypublanda

References
  1. Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.