błocić

Polish

Etymology

From błoto +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbwɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: bło‧cić

Verb

błocić impf (perfective ubłocić or zabłocić)

  1. (transitive) to muddy, to bemud to get mud on (to cover, bespatter, or befoul with mud)
  2. (reflexive with się) to muddy oneself, to bemud oneself to get mud on oneself

Conjugation
Conjugation of błocić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive błocić
present tense 1st błocę błocimy
2nd błocisz błocicie
3rd błoci błocą
impersonal błoci się
past tense 1st błociłem,
-(e)m błocił		 błociłam,
-(e)m błociła		 błociłom,
-(e)m błociło		 błociliśmy,
-(e)śmy błocili		 błociłyśmy,
-(e)śmy błociły
2nd błociłeś,
-(e)ś błocił		 błociłaś,
-(e)ś błociła		 błociłoś,
-(e)ś błociło		 błociliście,
-(e)ście błocili		 błociłyście,
-(e)ście błociły
3rd błocił błociła błociło błocili błociły
impersonal błocono
future tense 1st będę błocił,
będę błocić		 będę błociła,
będę błocić		 będę błociło,
będę błocić		 będziemy błocili,
będziemy błocić		 będziemy błociły,
będziemy błocić
2nd będziesz błocił,
będziesz błocić		 będziesz błociła,
będziesz błocić		 będziesz błociło,
będziesz błocić		 będziecie błocili,
będziecie błocić		 będziecie błociły,
będziecie błocić
3rd będzie błocił,
będzie błocić		 będzie błociła,
będzie błocić		 będzie błociło,
będzie błocić		 będą błocili,
będą błocić		 będą błociły,
będą błocić
impersonal będzie błocić się
conditional 1st błociłbym,
bym błocił		 błociłabym,
bym błociła		 błociłobym,
bym błociło		 błocilibyśmy,
byśmy błocili		 błociłybyśmy,
byśmy błociły
2nd błociłbyś,
byś błocił		 błociłabyś,
byś błociła		 błociłobyś,
byś błociło		 błocilibyście,
byście błocili		 błociłybyście,
byście błociły
3rd błociłby,
by błocił		 błociłaby,
by błociła		 błociłoby,
by błociło		 błociliby,
by błocili		 błociłyby,
by błociły
impersonal błocono by
imperative 1st niech błocę błoćmy
2nd błoć błoćcie
3rd niech błoci niech błocą
active adjectival participle błocący błocąca błocące błocący błocące
passive adjectival participle błocony błocona błocone błoceni błocone
contemporary adverbial participle błocąc
verbal noun błocenie

Derived terms
verbs
  • obłocić pf
  • pobłocić pf
  • wybłocić pf
  • zbłocić pf
adjectives
adverb
nouns

Further reading
  • błocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.