< Reconstruction:Old Saxon
Reconstruction:Old Saxon/migan
Old Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *mīgan.
Conjugation
Conjugation of *mīgan (strong class 1)
| infinitive | *mīgan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *mīgu | *mēg |
| 2nd person singular | *mīgis | *migi |
| 3rd person singular | *mīgid | *mēg |
| plural | *mīgad | *migun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *mīge | *migi |
| 2nd person singular | *mīges | *migis |
| 3rd person singular | *mīge | *migi |
| plural | *mīgen | *migin |
| imperative | present | |
| singular | *mīg | |
| plural | *mīgad | |
| participle | present | past |
| *mīgandi | *gimigan, *migan | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.