τσιμπάω

Greek

Alternative forms

Etymology

Inherited from Byzantine Greek τσιμπῶ (tsimpô), with altered ending after verbs ending in -άω (-áo), from earlier *τσιμπίζω (*tsimpízō) via its aorist forms *τσιμπισ- (*tsimpis-), itself from *εξεμπίζω (*exempízō), from ἐξ- (ex-) + ἐμπίς f (empís, “mosquito”) + -ίζω (-ízō).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡simˈba.o/, (at fast speech) /t͡siˈba.o/
  • Hyphenation: τσι‧μπά‧ω

Verb

τσιμπάω • (tsimpáo) / τσιμπώ (past τσίμπησα, passive τσιμπιέμαι, p‑past τσιμπήθηκα, ppp τσιμπημένος)

  1. to nip, pinch
  2. to sting, prick

Conjugation
τσιμπάω / τσιμπώ, τσιμπιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg τσιμπάω, τσιμπώ τσιμπήσω τσιμπιέμαι τσιμπηθώ
2 sg τσιμπάς τσιμπήσεις τσιμπιέσαι τσιμπηθείς
3 sg τσιμπάει, τσιμπά τσιμπήσει τσιμπιέται τσιμπηθεί
1 pl τσιμπάμε, τσιμπούμε τσιμπήσουμε, [‑ομε] τσιμπιόμαστε τσιμπηθούμε
2 pl τσιμπάτε τσιμπήσετε τσιμπιέστε, (‑ιόσαστε) τσιμπηθείτε
3 pl τσιμπάνε, τσιμπάν, τσιμπούν(ε) τσιμπήσουν(ε) τσιμπιούνται, (‑ιόνται) τσιμπηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg τσιμπούσα, τσίμπαγα τσίμπησα τσιμπιόμουν(α) τσιμπήθηκα
2 sg τσιμπούσες, τσίμπαγες τσίμπησες τσιμπιόσουν(α) τσιμπήθηκες
3 sg τσιμπούσε, τσίμπαγε τσίμπησε τσιμπιόταν(ε) τσιμπήθηκε
1 pl τσιμπούσαμε, τσιμπάγαμε τσιμπήσαμε τσιμπιόμασταν, (‑ιόμαστε) τσιμπηθήκαμε
2 pl τσιμπούσατε, τσιμπάγατε τσιμπήσατε τσιμπιόσασταν, (‑ιόσαστε) τσιμπηθήκατε
3 pl τσιμπούσαν(ε), τσίμπαγαν, (τσιμπάγανε) τσίμπησαν, τσιμπήσαν(ε) τσιμπιόνταν(ε), τσιμπιόντουσαν, τσιμπιούνταν τσιμπήθηκαν, τσιμπηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα τσιμπάω, θα τσιμπώ ➤ θα τσιμπήσω ➤ θα τσιμπιέμαι ➤ θα τσιμπηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα τσιμπάς, … θα τσιμπήσεις, … θα τσιμπιέσαι, … θα τσιμπηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … τσιμπήσει
  έχω, έχεις, … τσιμπημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … τσιμπηθεί
  είμαι, είσαι, … τσιμπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … τσιμπήσει
  είχα, είχες, … τσιμπημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … τσιμπηθεί
  ήμουν, ήσουν, … τσιμπημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … τσιμπήσει
  θα έχω, θα έχεις, … τσιμπημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … τσιμπηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … τσιμπημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg τσίμπα, τσίμπαγε τσίμπησε, τσίμπα — τσιμπήσου
2 pl τσιμπάτε τσιμπήστε τσιμπιέστε τσιμπηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ τσιμπώντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας τσιμπήσει ➤ τσιμπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ τσιμπήσει τσιμπηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • τσίμπημα n (tsímpima, “bite, sting”)
  • τσιμπηματιά f (tsimpimatiá, “sting”)
  • τσιμπημένος (tsimpiménos, “stung; expensive; infatuated”, participle)
  • τσιμπιά f (tsimpiá, “sting”)
  • τσιμπίδα f (tsimpída, “tongs”)
  • τσιμπίδι n (tsimpídi)
  • τσιμπιδάκι n (tsimpidáki)
  • τσιμπολόγημα n (tsimpológima)
  • τσιμπολογάω (tsimpologáo)

See also

of different etymology

  • τσιμπούρι n (tsimpoúri)
  • τσιμπούσι n (tsimpoúsi)

References
  1. τσιμπάω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.