πηδάω

Ancient Greek

Etymology

Deverbative or denominative formation on the basis of a form *pēd-, which could be lengthened grade of Proto-Indo-European *ped- (“to walk, step”).

Pronunciation
 

Verb

πηδᾰ́ω • (pēdáō)

  1. to leap, spring, jump
    Synonyms: ἅλλομαι (hállomai), θρῴσκω (thrṓiskō)
  2. to stamp with the feet
  3. (of the heart) to leap, throb

Conjugation
   Present: πηδᾰ́ω, πηδᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πηδᾰ́ω πηδᾰ́εις πηδᾰ́ει πηδᾰ́ετον πηδᾰ́ετον πηδᾰ́ομεν πηδᾰ́ετε πηδᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive πηδᾰ́ω πηδᾰ́ῃς πηδᾰ́ῃ πηδᾰ́ητον πηδᾰ́ητον πηδᾰ́ωμεν πηδᾰ́ητε πηδᾰ́ωσῐ(ν)
optative πηδᾰ́οιμῐ πηδᾰ́οις πηδᾰ́οι πηδᾰ́οιτον πηδᾰοίτην πηδᾰ́οιμεν πηδᾰ́οιτε πηδᾰ́οιεν
imperative   πήδᾰε πηδᾰέτω πηδᾰ́ετον πηδᾰέτων   πηδᾰ́ετε πηδᾰόντων
middle/
passive		 indicative πηδᾰ́ομαι πηδᾰ́ῃ,
πηδᾰ́ει		 πηδᾰ́εται πηδᾰ́εσθον πηδᾰ́εσθον πηδᾰόμεθᾰ πηδᾰ́εσθε πηδᾰ́ονται
subjunctive πηδᾰ́ωμαι πηδᾰ́ῃ πηδᾰ́ηται πηδᾰ́ησθον πηδᾰ́ησθον πηδᾰώμεθᾰ πηδᾰ́ησθε πηδᾰ́ωνται
optative πηδᾰοίμην πηδᾰ́οιο πηδᾰ́οιτο πηδᾰ́οισθον πηδᾰοίσθην πηδᾰοίμεθᾰ πηδᾰ́οισθε πηδᾰ́οιντο
imperative   πηδᾰ́ου πηδᾰέσθω πηδᾰ́εσθον πηδᾰέσθων   πηδᾰ́εσθε πηδᾰέσθων
active middle/passive
infinitive πηδᾰ́ειν πηδᾰ́εσθαι
participle m πηδᾰ́ων πηδᾰόμενος
f πηδᾰ́ουσᾰ πηδᾰομένη
n πηδᾰ́ον πηδᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πηδῶ, πηδῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πηδῶ πηδᾷς πηδᾷ πηδᾶτον πηδᾶτον πηδῶμεν πηδᾶτε πηδῶσῐ(ν)
subjunctive πηδῶ πηδᾷς πηδᾷ πηδᾶτον πηδᾶτον πηδῶμεν πηδᾶτε πηδῶσῐ(ν)
optative πηδῴην,
πηδῷμῐ		 πηδῴης,
πηδῷς		 πηδῴη,
πηδῷ		 πηδῷτον,
πηδῴητον		 πηδῴτην,
πηδῳήτην		 πηδῷμεν,
πηδῴημεν		 πηδῷτε,
πηδῴητε		 πηδῷεν,
πηδῴησᾰν
imperative   πήδᾱ πηδᾱ́τω πηδᾶτον πηδᾱ́των   πηδᾶτε πηδώντων
middle/
passive		 indicative πηδῶμαι πηδᾷ πηδᾶται πηδᾶσθον πηδᾶσθον πηδώμεθᾰ πηδᾶσθε πηδῶνται
subjunctive πηδῶμαι πηδᾷ πηδᾶται πηδᾶσθον πηδᾶσθον πηδώμεθᾰ πηδᾶσθε πηδῶνται
optative πηδῴμην πηδῷο πηδῷτο πηδῷσθον πηδῴσθην πηδῴμεθᾰ πηδῷσθε πηδῷντο
imperative   πηδῶ πηδᾱ́σθω πηδᾶσθον πηδᾱ́σθων   πηδᾶσθε πηδᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive πηδᾶν πηδᾶσθαι
participle m πηδῶν πηδώμενος
f πηδῶσᾰ πηδωμένη
n πηδῶν πηδώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπήδᾰον, ἐπηδᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήδᾰον ἐπήδᾰες ἐπήδᾰε(ν) ἐπηδᾰ́ετον ἐπηδᾰέτην ἐπηδᾰ́ομεν ἐπηδᾰ́ετε ἐπήδᾰον
middle/
passive		 indicative ἐπηδᾰόμην ἐπηδᾰ́ου ἐπηδᾰ́ετο ἐπηδᾰ́εσθον ἐπηδᾰέσθην ἐπηδᾰόμεθᾰ ἐπηδᾰ́εσθε ἐπηδᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπήδων, ἐπηδώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήδων ἐπήδᾱς ἐπήδᾱ ἐπηδᾶτον ἐπηδᾱ́την ἐπηδῶμεν ἐπηδᾶτε ἐπήδων
middle/
passive		 indicative ἐπηδώμην ἐπηδῶ ἐπηδᾶτο ἐπηδᾶσθον ἐπηδᾱ́σθην ἐπηδώμεθᾰ ἐπηδᾶσθε ἐπηδῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πηδήσω, πηδήσομαι, πηδηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πηδήσω πηδήσεις πηδήσει πηδήσετον πηδήσετον πηδήσομεν πηδήσετε πηδήσουσῐ(ν)
optative πηδήσοιμῐ πηδήσοις πηδήσοι πηδήσοιτον πηδησοίτην πηδήσοιμεν πηδήσοιτε πηδήσοιεν
middle indicative πηδήσομαι πηδήσῃ,
πηδήσει		 πηδήσεται πηδήσεσθον πηδήσεσθον πηδησόμεθᾰ πηδήσεσθε πηδήσονται
optative πηδησοίμην πηδήσοιο πηδήσοιτο πηδήσοισθον πηδησοίσθην πηδησοίμεθᾰ πηδήσοισθε πηδήσοιντο
passive indicative πηδηθήσομαι πηδηθήσῃ πηδηθήσεται πηδηθήσεσθον πηδηθήσεσθον πηδηθησόμεθᾰ πηδηθήσεσθε πηδηθήσονται
optative πηδηθησοίμην πηδηθήσοιο πηδηθήσοιτο πηδηθήσοισθον πηδηθησοίσθην πηδηθησοίμεθᾰ πηδηθήσοισθε πηδηθήσοιντο
active middle passive
infinitive πηδήσειν πηδήσεσθαι πηδηθήσεσθαι
participle m πηδήσων πηδησόμενος πηδηθησόμενος
f πηδήσουσᾰ πηδησομένη πηδηθησομένη
n πηδῆσον πηδησόμενον πηδηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπήδησᾰ, ἐπηδησᾰ́μην, ἐπηδήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήδησᾰ ἐπήδησᾰς ἐπήδησε(ν) ἐπηδήσᾰτον ἐπηδησᾰ́την ἐπηδήσᾰμεν ἐπηδήσᾰτε ἐπήδησᾰν
subjunctive πηδήσω πηδήσῃς πηδήσῃ πηδήσητον πηδήσητον πηδήσωμεν πηδήσητε πηδήσωσῐ(ν)
optative πηδήσαιμῐ πηδήσειᾰς,
πηδήσαις		 πηδήσειε(ν),
πηδήσαι		 πηδήσαιτον πηδησαίτην πηδήσαιμεν πηδήσαιτε πηδήσειᾰν,
πηδήσαιεν
imperative   πήδησον πηδησᾰ́τω πηδήσᾰτον πηδησᾰ́των   πηδήσᾰτε πηδησᾰ́ντων
middle indicative ἐπηδησᾰ́μην ἐπηδήσω ἐπηδήσᾰτο ἐπηδήσᾰσθον ἐπηδησᾰ́σθην ἐπηδησᾰ́μεθᾰ ἐπηδήσᾰσθε ἐπηδήσᾰντο
subjunctive πηδήσωμαι πηδήσῃ πηδήσηται πηδήσησθον πηδήσησθον πηδησώμεθᾰ πηδήσησθε πηδήσωνται
optative πηδησαίμην πηδήσαιο πηδήσαιτο πηδήσαισθον πηδησαίσθην πηδησαίμεθᾰ πηδήσαισθε πηδήσαιντο
imperative   πήδησαι πηδησᾰ́σθω πηδήσᾰσθον πηδησᾰ́σθων   πηδήσᾰσθε πηδησᾰ́σθων
passive indicative ἐπηδήθην ἐπηδήθης ἐπηδήθη ἐπηδήθητον ἐπηδηθήτην ἐπηδήθημεν ἐπηδήθητε ἐπηδήθησᾰν
subjunctive πηδηθῶ πηδηθῇς πηδηθῇ πηδηθῆτον πηδηθῆτον πηδηθῶμεν πηδηθῆτε πηδηθῶσῐ(ν)
optative πηδηθείην πηδηθείης πηδηθείη πηδηθεῖτον,
πηδηθείητον		 πηδηθείτην,
πηδηθειήτην		 πηδηθεῖμεν,
πηδηθείημεν		 πηδηθεῖτε,
πηδηθείητε		 πηδηθεῖεν,
πηδηθείησᾰν
imperative   πηδήθητῐ πηδηθήτω πηδήθητον πηδηθήτων   πηδήθητε πηδηθέντων
active middle passive
infinitive πηδῆσαι πηδήσᾰσθαι πηδηθῆναι
participle m πηδήσᾱς πηδησᾰ́μενος πηδηθείς
f πηδήσᾱσᾰ πηδησᾰμένη πηδηθεῖσᾰ
n πηδῆσᾰν πηδησᾰ́μενον πηδηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπήδηκᾰ, πεπήδημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπήδηκᾰ πεπήδηκᾰς πεπήδηκε(ν) πεπηδήκᾰτον πεπηδήκᾰτον πεπηδήκᾰμεν πεπηδήκᾰτε πεπηδήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπηδήκω πεπηδήκῃς πεπηδήκῃ πεπηδήκητον πεπηδήκητον πεπηδήκωμεν πεπηδήκητε πεπηδήκωσῐ(ν)
optative πεπηδήκοιμῐ,
πεπηδηκοίην		 πεπηδήκοις,
πεπηδηκοίης		 πεπηδήκοι,
πεπηδηκοίη		 πεπηδήκοιτον πεπηδηκοίτην πεπηδήκοιμεν πεπηδήκοιτε πεπηδήκοιεν
imperative   πεπήδηκε πεπηδηκέτω πεπηδήκετον πεπηδηκέτων   πεπηδήκετε πεπηδηκόντων
middle/
passive		 indicative πεπήδημαι πεπήδησαι πεπήδηται πεπήδησθον πεπήδησθον πεπηδήμεθᾰ πεπήδησθε πεπήδηνται
subjunctive πεπηδημένος ὦ πεπηδημένος ᾖς πεπηδημένος ᾖ πεπηδημένω ἦτον πεπηδημένω ἦτον πεπηδημένοι ὦμεν πεπηδημένοι ἦτε πεπηδημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπηδημένος εἴην πεπηδημένος εἴης πεπηδημένος εἴη πεπηδημένω εἴητον/εἶτον πεπηδημένω εἰήτην/εἴτην πεπηδημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπηδημένοι εἴητε/εἶτε πεπηδημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπήδησο πεπηδήσθω πεπήδησθον πεπηδήσθων   πεπήδησθε πεπηδήσθων
active middle/passive
infinitive πεπηδηκέναι πεπηδῆσθαι
participle m πεπηδηκώς πεπηδημένος
f πεπηδηκυῖᾰ πεπηδημένη
n πεπηδηκός πεπηδημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀνᾰπηδᾰ́ω (anapēdáō)
  • ἀποπηδᾰ́ω (apopēdáō)
  • δῐᾰπηδᾰ́ω (diapēdáō)
  • εἰσπηδᾰ́ω (eispēdáō)
  • ἐκπηδᾰ́ω (ekpēdáō)
  • ἐμπηδᾰ́ω (empēdáō)
  • κᾰτᾰπηδᾰ́ω (katapēdáō)
  • περῐπηδᾰ́ω (peripēdáō)
  • πηδηθμός (pēdēthmós)
  • πήδημᾰ (pḗdēma)
  • πήδησῐς (pḗdēsis)
  • πηδητής (pēdētḗs)
  • πηδητῐκός (pēdētikós)
  • προπηδᾰ́ω (propēdáō)
  • τρῐ́πηδος (trípēdos)
  • ὑποπηδᾰ́ω (hupopēdáō)

Descendants
  • Greek: πηδάω (pidáo)

Further reading
  • “πηδάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “πηδάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “πηδάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • πηδάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • πηδάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • Beekes, Robert S. P. (2010) “πηδάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1184

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek πηδῶ (pēdô, “I jump”) or πηδάω (pēdáō).

Pronunciation
  • IPA(key): /piˈða.o/
  • Hyphenation: πη‧δά‧ω

Verb

πηδάω • (pidáo) / πηδώ (past πήδηξα/πήδησα, passive πηδιέμαι, p‑past πηδήχτηκα/πηδήθηκα, ppp πηδηγμένος / πηδημένος)

  1. (intransitive) to jump, leap (all senses)
    Πήδηξα στη θάλασσα.
    Pídixa sti thálassa.
    I jumped into the sea.
  2. (figuratively, colloquial, vulgar, transitive) to fuck, screw, shag, bang (have sexual intercourse)
    Έπαιζε την καλή γυναίκα ενώ πηδούσε τον άλλον.
    Épaize tin kalí gynaíka enó pidoúse ton állon.
    She pretended to be a good wife while fucking the other guy.
  3. (figuratively, transitive) to skip over, omit (in writing, etc, due to time constraint)
    Με την τρεχάλα, πήδηξε δύο παραγράφους.
    Me tin trechála, pídixe dýo paragráfous.
    In his haste, he skipped over two paragraphs.
  4. (figuratively, transitive) to skip, jump ahead (a class or level in school due to exceptional ability)
    Πήδηξε κατευθείαν από την τρίτη στην πέμπτη.
    Pídixe kateftheían apó tin tríti stin pémpti.
    She skipped directly from third grade to fifth grade.

Conjugation
πηδάω / πηδώ, πηδιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg πηδάω, πηδώ πηδήξω, πηδήσω πηδιέμαι πηδηχτώ, πηδηθώ
2 sg πηδάς πηδήξεις, πηδήσεις πηδιέσαι πηδηχτείς, πηδηθείς
3 sg πηδάει, πηδά πηδήξει, πηδήσει πηδιέται πηδηχτεί, πηδηθεί
1 pl πηδάμε, πηδούμε πηδήξουμε, [‑ομε] , πηδήσουμε, [‑ομε] πηδιόμαστε πηδηχτούμε, πηδηθούμε
2 pl πηδάτε πηδήξετε, πηδήσετε πηδιέστε, (‑ιόσαστε) πηδηχτείτε, πηδηθείτε
3 pl πηδάνε, πηδάν, πηδούν(ε) πηδήξουν(ε), πηδήσουν(ε) πηδιούνται, (‑ιόνται) πηδηχτούν(ε), πηδηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg πηδούσα, πήδαγα πήδηξα, πήδησα πηδιόμουν(α) πηδήχτηκα, πηδήθηκα
2 sg πηδούσες, πήδαγες πήδηξες, πήδησες πηδιόσουν(α) πηδήχτηκες, πηδήθηκες
3 sg πηδούσε, πήδαγε πήδηξε, πήδησε πηδιόταν(ε) πηδήχτηκε, πηδήθηκε
1 pl πηδούσαμε, πηδάγαμε πηδήξαμε, πηδήσαμε πηδιόμασταν, (‑ιόμαστε) πηδηχτήκαμε, πηδηθήκαμε
2 pl πηδούσατε, πηδάγατε πηδήξατε, πηδήσατε πηδιόσασταν, (‑ιόσαστε) πηδηχτήκατε, πηδηθήκατε
3 pl πηδούσαν(ε), πήδαγαν, (πηδάγανε) πήδηξαν, πηδήξαν(ε), πήδησαν, πηδήσαν(ε) πηδιόνταν(ε), πηδιόντουσαν, πηδιούνταν πηδήχτηκαν, πηδηχτήκαν(ε), πηδήθηκαν, πηδηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα πηδάω, θα πηδώ ➤ θα πηδήξω/πηδήσω ➤ θα πηδιέμαι ➤ θα πηδηχτώ/πηδηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πηδάς, … θα πηδήξεις/πηδήσεις, … θα πηδιέσαι, … θα πηδηχτείς/πηδηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πηδήξει/πηδήσει
  έχω, έχεις, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο ➤		   έχω, έχεις, … πηδηχτεί/πηδηθεί
  είμαι, είσαι, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πηδήξει/πηδήσει
  είχα, είχες, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο		   είχα, είχες, … πηδηχτεί/πηδηθεί
  ήμουν, ήσουν, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πηδήξει/πηδήσει
  θα έχω, θα έχεις, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο		   θα έχω, θα έχεις, … πηδηχτεί/πηδηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πήδα, πήδαγε πήδηξε, πήδηχ' 1 - πήδησε, πήδα — πηδήξου, πηδήσου
2 pl πηδάτε πηδήξτε, πηδήχτε2 - πηδήστε πηδιέστε πηδηχτείτε, πηδηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ πηδώντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας πηδήξει ➤ πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο ➤
Nonfinite form➤ πηδήξει, πηδήσει πηδηχτεί, πηδηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πήδηχ' το ("jump (over) it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • (jump): σαλτάρω (saltáro)
  • (fuck): γαμώ (gamó) (vulgar), συνουσιάζομαι (synousiázomai) (medical term, polite)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.