εκλείπω

See also: ἐκλείπω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐκλείπω.

Pronunciation
  • IPA(key): /ekˈli.po/
  • Hyphenation: εκ‧λεί‧πω

Verb

εκλείπω • (ekleípo) (past εξέλειψα, passive —)

  1. to vanish, become extinct

Conjugation
εκλείπω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg εκλείπω εκλείψω
2 sg εκλείπεις εκλείψεις
3 sg εκλείπει εκλείψει
1 pl εκλείπουμε, [‑ομε] εκλείψουμε, [‑ομε]
2 pl εκλείπετε εκλείψετε
3 pl εκλείπουν(ε) εκλείψουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg εξέλειπα εξέλειψα
2 sg εξέλειπες εξέλειψες
3 sg εξέλειπε εξέλειψε
1 pl εκλείπαμε εκλείψαμε
2 pl εκλείπατε εκλείψατε
3 pl εξέλειπαν, εκλείπαν(ε) εξέλειψαν, εκλείψαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα εκλείπω ➤ θα εκλείψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εκλείπεις, … θα εκλείψεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εκλείψει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εκλείψει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εκλείψει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg [έκλειπε] έκλειψε
2 pl εκλείπετε εκλείψτε
Other forms
Active present participle ➤   εκλείποντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας εκλείψει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   εκλείψει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • εκλειπτικός (ekleiptikós)
  • έκλειψη f (ékleipsi, “eclipse”)
  • ελλείπω (elleípo)
  • and see: λείπω (leípo, “I am absent”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.