αρματώνω
Greek
    
    Pronunciation
    
- IPA(key): /aɾ.maˈto.no/
 - Hyphenation: αρ‧μα‧τώ‧νω
 
Verb
    
αρματώνω • (armatóno) (past αρμάτωσα, passive αρματώνομαι, ppp αρματωμένος)
Conjugation
    
αρματώνω   αρματώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | 
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent | 
| 1 sg | αρματώνω | αρματώσω | αρματώνομαι | αρματωθώ | 
| 2 sg | αρματώνεις | αρματώσεις | αρματώνεσαι | αρματωθείς | 
| 3 sg | αρματώνει | αρματώσει | αρματώνεται | αρματωθεί | 
| 1 pl | αρματώνουμε, [‑ομε] | αρματώσουμε, [‑ομε] | αρματωνόμαστε | αρματωθούμε | 
| 2 pl | αρματώνετε | αρματώσετε | αρματώνεστε, αρματωνόσαστε | αρματωθείτε | 
| 3 pl | αρματώνουν(ε) | αρματώσουν(ε) | αρματώνονται | αρματωθούν(ε) | 
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past | 
| 1 sg | αρμάτωνα | αρμάτωσα | αρματωνόμουν(α) | αρματώθηκα | 
| 2 sg | αρμάτωνες | αρμάτωσες | αρματωνόσουν(α) | αρματώθηκες | 
| 3 sg | αρμάτωνε | αρμάτωσε | αρματωνόταν(ε) | αρματώθηκε | 
| 1 pl | αρματώναμε | αρματώσαμε | αρματωνόμασταν, (‑όμαστε) | αρματωθήκαμε | 
| 2 pl | αρματώνατε | αρματώσατε | αρματωνόσασταν, (‑όσαστε) | αρματωθήκατε | 
| 3 pl | αρμάτωναν, αρματώναν(ε) | αρμάτωσαν, αρματώσαν(ε) | αρματώνονταν, (αρματωνόντουσαν) | αρματώθηκαν, αρματωθήκαν(ε) | 
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple | 
| 1 sg | θα αρματώνω ➤ | θα αρματώσω ➤ | θα αρματώνομαι ➤ | θα αρματωθώ ➤ | 
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αρματώνεις, … | θα αρματώσεις, … | θα αρματώνεσαι, … | θα αρματωθείς, … | 
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ |   έχω, έχεις, …  αρματώσει έχω, έχεις, … αρματωμένο, ‑η, ‑ο ➤  | 
  έχω, έχεις, … αρματωθεί είμαι, είσαι, … αρματωμένος, ‑η, ‑ο ➤  | ||
| Past perfect ➤ |   είχα, είχες, … αρματώσει είχα, είχες, … αρματωμένο, ‑η, ‑ο  | 
  είχα, είχες, … αρματωθεί ήμουν, ήσουν, … αρματωμένος, ‑η, ‑ο  | ||
| Future perfect ➤ |   θα έχω, θα έχεις, … αρματώσει θα έχω, θα έχεις, … αρματωμένο, ‑η, ‑ο  | 
  θα έχω, θα έχεις, … αρματωθεί θα είμαι, θα είσαι, … αρματωμένος, ‑η, ‑ο  | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect | 
| 2 sg | αρμάτωνε | αρμάτωσε | — | αρματώσου | 
| 2 pl | αρματώνετε | αρματώστε | αρματώνεστε | αρματωθείτε | 
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αρματώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αρματώσει ➤ | αρματωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αρματώσει | αρματωθεί | ||
| Notes   Appendix:Greek verbs  | 
 • (…) optional or informal.     […] rare.      {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.  | |||
Related terms
    
- see: άρμα n (árma, “chariot, armour, tank”)
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.