αναπληρώνω

Greek

Verb

αναπληρώνω • (anapliróno) (past αναπλήρωσα, passive αναπληρώνομαι)

to substitute, replace
to compensate for, take the place of
Πρέπει ν’ αναπληρώσουμε το χαμένο καιρό. ― Prépei n’ anaplirósoume to chaméno kairó. ― We must make up for lost time.

Conjugation

αναπληρώνω αναπληρώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναπληρώνω	αναπληρώσω	αναπληρώνομαι	αναπληρωθώ
2 sg	αναπληρώνεις	αναπληρώσεις	αναπληρώνεσαι	αναπληρωθείς
3 sg	αναπληρώνει	αναπληρώσει	αναπληρώνεται	αναπληρωθεί

1 pl	αναπληρώνουμε, [‑ομε]	αναπληρώσουμε, [‑ομε]	αναπληρωνόμαστε	αναπληρωθούμε
2 pl	αναπληρώνετε	αναπληρώσετε	αναπληρώνεστε, αναπληρωνόσαστε	αναπληρωθείτε
3 pl	αναπληρώνουν(ε)	αναπληρώσουν(ε)	αναπληρώνονται	αναπληρωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αναπλήρωνα	αναπλήρωσα	αναπληρωνόμουν(α)	αναπληρώθηκα
2 sg	αναπλήρωνες	αναπλήρωσες	αναπληρωνόσουν(α)	αναπληρώθηκες
3 sg	αναπλήρωνε	αναπλήρωσε	αναπληρωνόταν(ε)	αναπληρώθηκε

1 pl	αναπληρώναμε	αναπληρώσαμε	αναπληρωνόμασταν, (‑όμαστε)	αναπληρωθήκαμε
2 pl	αναπληρώνατε	αναπληρώσατε	αναπληρωνόσασταν, (‑όσαστε)	αναπληρωθήκατε
3 pl	αναπλήρωναν, αναπληρώναν(ε)	αναπλήρωσαν, αναπληρώσαν(ε)	αναπληρώνονταν, (αναπληρωνόντουσαν)	αναπληρώθηκαν, αναπληρωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναπληρώνω ➤	θα αναπληρώσω ➤	θα αναπληρώνομαι ➤	θα αναπληρωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναπληρώνεις, …	θα αναπληρώσεις, …	θα αναπληρώνεσαι, …	θα αναπληρωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναπληρώσει έχω, έχεις, … αναπληρωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αναπληρωθεί είμαι, είσαι, … αναπληρωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναπληρώσει είχα, είχες, … αναπληρωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αναπληρωθεί ήμουν, ήσουν, … αναπληρωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναπληρώσει θα έχω, θα έχεις, … αναπληρωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αναπληρωθεί θα είμαι, θα είσαι, … αναπληρωμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αναπλήρωνε	αναπλήρωσε	—	αναπληρώσου
2 pl	αναπληρώνετε	αναπληρώστε	αναπληρώνεστε	αναπληρωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναπληρώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναπληρώσει ➤		αναπληρωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αναπληρώσει		αναπληρωθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αναπλήρωμα f (anaplíroma, “replacement”) (action/effect)
αναπληρωματικός (anapliromatikós, “reserve, alternate”)
αναπλήρωση f (anaplírosi, “replacement”) (action/effect)
αναπληρωτής m (anaplirotís, “replacement”) (person/object)
πληρώνω (pliróno, “to pay”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.