zranić

Polish

Etymology

From z- +‎ ranić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzra.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲit͡ɕ
  • Syllabification: zra‧nić

Verb

zranić pf (imperfective ranić)

  1. (transitive) to injure, to wound
    Synonym: skaleczyć
  2. (reflexive with się) to injure oneself, to wound oneself
    Synonym: skaleczyć się

Conjugation
Conjugation of zranić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zranić
future tense 1st zranię zranimy
2nd zranisz zranicie
3rd zrani zranią
impersonal zrani się
past tense 1st zraniłem,
-(e)m zranił		 zraniłam,
-(e)m zraniła		 zraniłom,
-(e)m zraniło		 zraniliśmy,
-(e)śmy zranili		 zraniłyśmy,
-(e)śmy zraniły
2nd zraniłeś,
-(e)ś zranił		 zraniłaś,
-(e)ś zraniła		 zraniłoś,
-(e)ś zraniło		 zraniliście,
-(e)ście zranili		 zraniłyście,
-(e)ście zraniły
3rd zranił zraniła zraniło zranili zraniły
impersonal zraniono
conditional 1st zraniłbym,
bym zranił		 zraniłabym,
bym zraniła		 zraniłobym,
bym zraniło		 zranilibyśmy,
byśmy zranili		 zraniłybyśmy,
byśmy zraniły
2nd zraniłbyś,
byś zranił		 zraniłabyś,
byś zraniła		 zraniłobyś,
byś zraniło		 zranilibyście,
byście zranili		 zraniłybyście,
byście zraniły
3rd zraniłby,
by zranił		 zraniłaby,
by zraniła		 zraniłoby,
by zraniło		 zraniliby,
by zranili		 zraniłyby,
by zraniły
impersonal zraniono by
imperative 1st niech zranię zrańmy
2nd zrań zrańcie
3rd niech zrani niech zranią
passive adjectival participle zraniony zraniona zranione zranieni zranione
anterior adverbial participle zraniwszy
verbal noun zranienie

Further reading
  • zranić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zranić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.