zbić

Polish

Etymology

From z- +‎ bić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zbit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: zbić

Verb

zbić pf (imperfective zbijać)

  1. (transitive) to break, to smash
  2. (transitive) to beat up, to batter, to beat
  3. (transitive) to cram, to pack, to stuff
  4. (transitive) to refute, to prove wrong
  5. (transitive) to nail together
  6. (transitive, chess) to take, to capture
  7. (transitive, colloquial) to earn a lot
  8. (reflexive with się) to break, to smash
  9. (reflexive with się) to huddle, to cram together

Conjugation
Conjugation of zbić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbić
future tense 1st zbiję zbijemy
2nd zbijesz zbijecie
3rd zbije zbiją
impersonal zbije się
past tense 1st zbiłem,
-(e)m zbił		 zbiłam,
-(e)m zbiła		 zbiłom,
-(e)m zbiło		 zbiliśmy,
-(e)śmy zbili		 zbiłyśmy,
-(e)śmy zbiły
2nd zbiłeś,
-(e)ś zbił		 zbiłaś,
-(e)ś zbiła		 zbiłoś,
-(e)ś zbiło		 zbiliście,
-(e)ście zbili		 zbiłyście,
-(e)ście zbiły
3rd zbił zbiła zbiło zbili zbiły
impersonal zbito
conditional 1st zbiłbym,
bym zbił		 zbiłabym,
bym zbiła		 zbiłobym,
bym zbiło		 zbilibyśmy,
byśmy zbili		 zbiłybyśmy,
byśmy zbiły
2nd zbiłbyś,
byś zbił		 zbiłabyś,
byś zbiła		 zbiłobyś,
byś zbiło		 zbilibyście,
byście zbili		 zbiłybyście,
byście zbiły
3rd zbiłby,
by zbił		 zbiłaby,
by zbiła		 zbiłoby,
by zbiło		 zbiliby,
by zbili		 zbiłyby,
by zbiły
impersonal zbito by
imperative 1st niech zbiję zbijmy
2nd zbij zbijcie
3rd niech zbije niech zbiją
passive adjectival participle zbity zbita zbite zbici zbite
anterior adverbial participle zbiwszy
verbal noun zbicie

Further reading
  • zbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.