zaryczeć

Polish

Etymology

From za- +‎ ryczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈrɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧ry‧czeć

Verb

zaryczeć pf (imperfective ryczeć)

  1. (intransitive, of animals) to roar
    Synonym: ryknąć
  2. (intransitive, of people) to bawl, to bellow

Conjugation
Conjugation of zaryczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaryczeć
future tense 1st zaryczę zaryczymy
2nd zaryczysz zaryczycie
3rd zaryczy zaryczą
impersonal zaryczy się
past tense 1st zaryczałem,
-(e)m zaryczał		 zaryczałam,
-(e)m zaryczała		 zaryczałom,
-(e)m zaryczało		 zaryczeliśmy,
-(e)śmy zaryczeli		 zaryczałyśmy,
-(e)śmy zaryczały
2nd zaryczałeś,
-(e)ś zaryczał		 zaryczałaś,
-(e)ś zaryczała		 zaryczałoś,
-(e)ś zaryczało		 zaryczeliście,
-(e)ście zaryczeli		 zaryczałyście,
-(e)ście zaryczały
3rd zaryczał zaryczała zaryczało zaryczeli zaryczały
impersonal zaryczano
conditional 1st zaryczałbym,
bym zaryczał		 zaryczałabym,
bym zaryczała		 zaryczałobym,
bym zaryczało		 zaryczelibyśmy,
byśmy zaryczeli		 zaryczałybyśmy,
byśmy zaryczały
2nd zaryczałbyś,
byś zaryczał		 zaryczałabyś,
byś zaryczała		 zaryczałobyś,
byś zaryczało		 zaryczelibyście,
byście zaryczeli		 zaryczałybyście,
byście zaryczały
3rd zaryczałby,
by zaryczał		 zaryczałaby,
by zaryczała		 zaryczałoby,
by zaryczało		 zaryczeliby,
by zaryczeli		 zaryczałyby,
by zaryczały
impersonal zaryczano by
imperative 1st niech zaryczę zaryczmy
2nd zarycz zaryczcie
3rd niech zaryczy niech zaryczą
anterior adverbial participle zaryczawszy
verbal noun zaryczenie

Further reading
  • zaryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaryczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.