zaręczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ ręczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈrɛn.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧rę‧czyć

Verb

zaręczyć pf (imperfective zaręczać)

  1. (transitive) to swear (to take an oath)
  2. (reflexive with się) to get engaged, to get betrothed

Conjugation
Conjugation of zaręczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaręczyć
future tense 1st zaręczę zaręczymy
2nd zaręczysz zaręczycie
3rd zaręczy zaręczą
impersonal zaręczy się
past tense 1st zaręczyłem,
-(e)m zaręczył		 zaręczyłam,
-(e)m zaręczyła		 zaręczyłom,
-(e)m zaręczyło		 zaręczyliśmy,
-(e)śmy zaręczyli		 zaręczyłyśmy,
-(e)śmy zaręczyły
2nd zaręczyłeś,
-(e)ś zaręczył		 zaręczyłaś,
-(e)ś zaręczyła		 zaręczyłoś,
-(e)ś zaręczyło		 zaręczyliście,
-(e)ście zaręczyli		 zaręczyłyście,
-(e)ście zaręczyły
3rd zaręczył zaręczyła zaręczyło zaręczyli zaręczyły
impersonal zaręczono
conditional 1st zaręczyłbym,
bym zaręczył		 zaręczyłabym,
bym zaręczyła		 zaręczyłobym,
bym zaręczyło		 zaręczylibyśmy,
byśmy zaręczyli		 zaręczyłybyśmy,
byśmy zaręczyły
2nd zaręczyłbyś,
byś zaręczył		 zaręczyłabyś,
byś zaręczyła		 zaręczyłobyś,
byś zaręczyło		 zaręczylibyście,
byście zaręczyli		 zaręczyłybyście,
byście zaręczyły
3rd zaręczyłby,
by zaręczył		 zaręczyłaby,
by zaręczyła		 zaręczyłoby,
by zaręczyło		 zaręczyliby,
by zaręczyli		 zaręczyłyby,
by zaręczyły
impersonal zaręczono by
imperative 1st niech zaręczę zaręczmy
2nd zaręcz zaręczcie
3rd niech zaręczy niech zaręczą
passive adjectival participle zaręczony zaręczona zaręczone zaręczeni zaręczone
anterior adverbial participle zaręczywszy
verbal noun zaręczenie

Further reading
  • zaręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaręczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.