zakuć

Polish

Etymology

From za- +‎ kuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.kut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akut͡ɕ
  • Syllabification: za‧kuć

Verb

zakuć pf (imperfective zakuwać)

  1. (transitive) to handcuff, to manacle
  2. (transitive, colloquial, education) to cram, to study, to swot up on
  3. (reflexive with się) to handcuff oneself, to manacle oneself

Conjugation
Conjugation of zakuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakuć
future tense 1st zakuję zakujemy
2nd zakujesz zakujecie
3rd zakuje zakują
impersonal zakuje się
past tense 1st zakułem,
-(e)m zakuł		 zakułam,
-(e)m zakuła		 zakułom,
-(e)m zakuło		 zakuliśmy,
-(e)śmy zakuli		 zakułyśmy,
-(e)śmy zakuły
2nd zakułeś,
-(e)ś zakuł		 zakułaś,
-(e)ś zakuła		 zakułoś,
-(e)ś zakuło		 zakuliście,
-(e)ście zakuli		 zakułyście,
-(e)ście zakuły
3rd zakuł zakuła zakuło zakuli zakuły
impersonal zakuto
conditional 1st zakułbym,
bym zakuł		 zakułabym,
bym zakuła		 zakułobym,
bym zakuło		 zakulibyśmy,
byśmy zakuli		 zakułybyśmy,
byśmy zakuły
2nd zakułbyś,
byś zakuł		 zakułabyś,
byś zakuła		 zakułobyś,
byś zakuło		 zakulibyście,
byście zakuli		 zakułybyście,
byście zakuły
3rd zakułby,
by zakuł		 zakułaby,
by zakuła		 zakułoby,
by zakuło		 zakuliby,
by zakuli		 zakułyby,
by zakuły
impersonal zakuto by
imperative 1st niech zakuję zakujmy
2nd zakuj zakujcie
3rd niech zakuje niech zakują
passive adjectival participle zakuty zakuta zakute zakuci zakute
anterior adverbial participle zakuwszy
verbal noun zakucie

Further reading
  • zakuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.