zakłócić

Polish

Etymology

From za- +‎ kłócić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈkwu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧kłó‧cić

Verb

zakłócić pf (imperfective zakłócać)

  1. (transitive) to disrupt, to disturb, to impede, to perturb

Conjugation
Conjugation of zakłócić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakłócić
future tense 1st zakłócę zakłócimy
2nd zakłócisz zakłócicie
3rd zakłóci zakłócą
impersonal zakłóci się
past tense 1st zakłóciłem,
-(e)m zakłócił		 zakłóciłam,
-(e)m zakłóciła		 zakłóciłom,
-(e)m zakłóciło		 zakłóciliśmy,
-(e)śmy zakłócili		 zakłóciłyśmy,
-(e)śmy zakłóciły
2nd zakłóciłeś,
-(e)ś zakłócił		 zakłóciłaś,
-(e)ś zakłóciła		 zakłóciłoś,
-(e)ś zakłóciło		 zakłóciliście,
-(e)ście zakłócili		 zakłóciłyście,
-(e)ście zakłóciły
3rd zakłócił zakłóciła zakłóciło zakłócili zakłóciły
impersonal zakłócono
conditional 1st zakłóciłbym,
bym zakłócił		 zakłóciłabym,
bym zakłóciła		 zakłóciłobym,
bym zakłóciło		 zakłócilibyśmy,
byśmy zakłócili		 zakłóciłybyśmy,
byśmy zakłóciły
2nd zakłóciłbyś,
byś zakłócił		 zakłóciłabyś,
byś zakłóciła		 zakłóciłobyś,
byś zakłóciło		 zakłócilibyście,
byście zakłócili		 zakłóciłybyście,
byście zakłóciły
3rd zakłóciłby,
by zakłócił		 zakłóciłaby,
by zakłóciła		 zakłóciłoby,
by zakłóciło		 zakłóciliby,
by zakłócili		 zakłóciłyby,
by zakłóciły
impersonal zakłócono by
imperative 1st niech zakłócę zakłóćmy
2nd zakłóć zakłóćcie
3rd niech zakłóci niech zakłócą
passive adjectival participle zakłócony zakłócona zakłócone zakłóceni zakłócone
anterior adverbial participle zakłóciwszy
verbal noun zakłócenie

Further reading
  • zakłócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakłócić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.