wyznawca

Polish

Etymology

From wyznawać +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨzˈnaf.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aft͡sa
  • Syllabification: wyz‧naw‧ca

Noun

wyznawca m pers (female equivalent wyznawczyni)

  1. believer, adherent; member of a religion
  2. (informal, derogatory) fanatic, Kool-Aid drinker

Declension
Declension of wyznawca
singular plural
nominative wyznawca wyznawcy/wyznawce (deprecative)
genitive wyznawcy wyznawców
dative wyznawcy wyznawcom
accusative wyznawcę wyznawców
instrumental wyznawcą wyznawcami
locative wyznawcy wyznawcach
vocative wyznawco wyznawcy

Further reading
  • wyznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyznawca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.