wytrzymać

Polish

Etymology

From wy- +‎ trzymać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈtʂɨ.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧trzy‧mać

Verb

wytrzymać pf (imperfective wytrzymywać)

  1. (transitive) to withstand, to bear, to endure, to stand

Conjugation
Conjugation of wytrzymać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wytrzymać
future tense 1st wytrzymam wytrzymamy
2nd wytrzymasz wytrzymacie
3rd wytrzyma wytrzymają
impersonal wytrzyma się
past tense 1st wytrzymałem,
-(e)m wytrzymał		 wytrzymałam,
-(e)m wytrzymała		 wytrzymałom,
-(e)m wytrzymało		 wytrzymaliśmy,
-(e)śmy wytrzymali		 wytrzymałyśmy,
-(e)śmy wytrzymały
2nd wytrzymałeś,
-(e)ś wytrzymał		 wytrzymałaś,
-(e)ś wytrzymała		 wytrzymałoś,
-(e)ś wytrzymało		 wytrzymaliście,
-(e)ście wytrzymali		 wytrzymałyście,
-(e)ście wytrzymały
3rd wytrzymał wytrzymała wytrzymało wytrzymali wytrzymały
impersonal wytrzymano
conditional 1st wytrzymałbym,
bym wytrzymał		 wytrzymałabym,
bym wytrzymała		 wytrzymałobym,
bym wytrzymało		 wytrzymalibyśmy,
byśmy wytrzymali		 wytrzymałybyśmy,
byśmy wytrzymały
2nd wytrzymałbyś,
byś wytrzymał		 wytrzymałabyś,
byś wytrzymała		 wytrzymałobyś,
byś wytrzymało		 wytrzymalibyście,
byście wytrzymali		 wytrzymałybyście,
byście wytrzymały
3rd wytrzymałby,
by wytrzymał		 wytrzymałaby,
by wytrzymała		 wytrzymałoby,
by wytrzymało		 wytrzymaliby,
by wytrzymali		 wytrzymałyby,
by wytrzymały
impersonal wytrzymano by
imperative 1st niech wytrzymam wytrzymajmy
2nd wytrzymaj wytrzymajcie
3rd niech wytrzyma niech wytrzymają
passive adjectival participle wytrzymany wytrzymana wytrzymane wytrzymani wytrzymane
anterior adverbial participle wytrzymawszy
verbal noun wytrzymanie

Further reading
  • wytrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wytrzymać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.