wynaleźć

Polish

Etymology

From wy- +‎ naleźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈna.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧na‧leźć

Verb

wynaleźć pf (imperfective wynajdować or wynajdywać)

  1. (transitive) to invent
    Synonym: wymyślić

Conjugation
Conjugation of wynaleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wynaleźć
future tense 1st wynajdę wynajdziemy
2nd wynajdziesz wynajdziecie
3rd wynajdzie wynajdą
impersonal wynajdzie się
past tense 1st wynalazłem,
-(e)m wynalazł		 wynalazłam,
-(e)m wynalazła		 wynalazłom,
-(e)m wynalazło		 wynaleźliśmy,
-(e)śmy wynaleźli		 wynalazłyśmy,
-(e)śmy wynalazły
2nd wynalazłeś,
-(e)ś wynalazł		 wynalazłaś,
-(e)ś wynalazła		 wynalazłoś,
-(e)ś wynalazło		 wynaleźliście,
-(e)ście wynaleźli		 wynalazłyście,
-(e)ście wynalazły
3rd wynalazł wynalazła wynalazło wynaleźli wynalazły
impersonal wynaleziono
conditional 1st wynalazłbym,
bym wynalazł		 wynalazłabym,
bym wynalazła		 wynalazłobym,
bym wynalazło		 wynaleźlibyśmy,
byśmy wynaleźli		 wynalazłybyśmy,
byśmy wynalazły
2nd wynalazłbyś,
byś wynalazł		 wynalazłabyś,
byś wynalazła		 wynalazłobyś,
byś wynalazło		 wynaleźlibyście,
byście wynaleźli		 wynalazłybyście,
byście wynalazły
3rd wynalazłby,
by wynalazł		 wynalazłaby,
by wynalazła		 wynalazłoby,
by wynalazło		 wynaleźliby,
by wynaleźli		 wynalazłyby,
by wynalazły
impersonal wynaleziono by
imperative 1st niech wynajdę wynajdźmy
2nd wynajdź wynajdźcie
3rd niech wynajdzie niech wynajdą
passive adjectival participle wynaleziony wynaleziona wynalezione wynalezieni wynalezione
anterior adverbial participle wynalazłszy
verbal noun wynalezienie

Derived terms
verbs
nouns

Further reading
  • wynaleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wynaleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.