wybawiciel

Polish

Etymology

From wybawić +‎ -ciel.

Pronunciation

IPA^(key): /vɨ.baˈvi.t͡ɕɛl/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ɕɛl
Syllabification: wy‧ba‧wi‧ciel

Noun

wybawiciel m pers (female equivalent wybawicielka)

(literary) savior (person who saves someone, rescues another from harm)
Synonym: wybawca

Declension

Declension of wybawiciel

	singular	plural
nominative	wybawiciel	wybawiciele
genitive	wybawiciela	wybawicieli
dative	wybawicielowi	wybawicielom
accusative	wybawiciela	wybawicieli
instrumental	wybawicielem	wybawicielami
locative	wybawicielu	wybawicielach
vocative	wybawicielu	wybawiciele

Related terms

nouns

verbs

Further reading

wybawiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wybawiciel in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.