wyłamać

Polish

Etymology

From wy- +‎ łamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈwa.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ła‧mać

Verb

wyłamać pf (imperfective wyłamywać)

  1. (transitive) to break down, to force open, to break open
  2. (reflexive with się) to break free, to break off
  3. (reflexive with się) to break ranks, to step out of line

Conjugation
Conjugation of wyłamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyłamać
future tense 1st wyłamię wyłamiemy
2nd wyłamiesz wyłamiecie
3rd wyłamie wyłamią
impersonal wyłamie się
past tense 1st wyłamałem,
-(e)m wyłamał		 wyłamałam,
-(e)m wyłamała		 wyłamałom,
-(e)m wyłamało		 wyłamaliśmy,
-(e)śmy wyłamali		 wyłamałyśmy,
-(e)śmy wyłamały
2nd wyłamałeś,
-(e)ś wyłamał		 wyłamałaś,
-(e)ś wyłamała		 wyłamałoś,
-(e)ś wyłamało		 wyłamaliście,
-(e)ście wyłamali		 wyłamałyście,
-(e)ście wyłamały
3rd wyłamał wyłamała wyłamało wyłamali wyłamały
impersonal wyłamano
conditional 1st wyłamałbym,
bym wyłamał		 wyłamałabym,
bym wyłamała		 wyłamałobym,
bym wyłamało		 wyłamalibyśmy,
byśmy wyłamali		 wyłamałybyśmy,
byśmy wyłamały
2nd wyłamałbyś,
byś wyłamał		 wyłamałabyś,
byś wyłamała		 wyłamałobyś,
byś wyłamało		 wyłamalibyście,
byście wyłamali		 wyłamałybyście,
byście wyłamały
3rd wyłamałby,
by wyłamał		 wyłamałaby,
by wyłamała		 wyłamałoby,
by wyłamało		 wyłamaliby,
by wyłamali		 wyłamałyby,
by wyłamały
impersonal wyłamano by
imperative 1st niech wyłamię wyłammy
2nd wyłam wyłamcie
3rd niech wyłamie niech wyłamią
passive adjectival participle wyłamany wyłamana wyłamane wyłamani wyłamane
anterior adverbial participle wyłamawszy
verbal noun wyłamanie

Further reading
  • wyłamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyłamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.