wraþ
Old English
    
    Etymology
    
From Proto-Germanic *wraiþaz (corresponding to past tense of wrīþan). Cognate with Old Saxon wređ (Dutch wreed), Old High German reid, Old Norse reiðr (Danish vred, Swedish vred).
Pronunciation
    
- IPA(key): /wrɑːθ/
 
Declension
    
Declension of wrāþ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter | 
|---|---|---|---|
| Nominative | wrāþ | wrāþ | wrāþ | 
| Accusative | wrāþne | wrāþe | wrāþ | 
| Genitive | wrāþes | wrāþre | wrāþes | 
| Dative | wrāþum | wrāþre | wrāþum | 
| Instrumental | wrāþe | wrāþre | wrāþe | 
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter | 
| Nominative | wrāþe | wrāþa, wrāþe | wrāþ | 
| Accusative | wrāþe | wrāþa, wrāþe | wrāþ | 
| Genitive | wrāþra | wrāþra | wrāþra | 
| Dative | wrāþum | wrāþum | wrāþum | 
| Instrumental | wrāþum | wrāþum | wrāþum | 
Declension of wrāþ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter | 
|---|---|---|---|
| Nominative | wrāþa | wrāþe | wrāþe | 
| Accusative | wrāþan | wrāþan | wrāþe | 
| Genitive | wrāþan | wrāþan | wrāþan | 
| Dative | wrāþan | wrāþan | wrāþan | 
| Instrumental | wrāþan | wrāþan | wrāþan | 
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter | 
| Nominative | wrāþan | wrāþan | wrāþan | 
| Accusative | wrāþan | wrāþan | wrāþan | 
| Genitive | wrāþra, wrāþena | wrāþra, wrāþena | wrāþra, wrāþena | 
| Dative | wrāþum | wrāþum | wrāþum | 
| Instrumental | wrāþum | wrāþum | wrāþum | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.