vooro

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *vooro. Cognates include Finnish vuoro and Estonian voor.

Pronunciation
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋoːro/, [ˈʋoːrŏ̞̥]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈʋoːro/, [ˈʋo̝ːro̞]
  • Rhymes: -oːro
  • Hyphenation: voo‧ro

Noun

vooro

  1. turn
    Siun vooro on lasta sööttää. ― It's your turn to feed the child.

Declension
Declension of vooro (type 4/koivu, no gradation)
singular plural
nominative vooro voorot
genitive vooron vooroin, vooroloin
partitive vooroa vooroja, vooroloja
illative vooroo vooroi, vooroloihe
inessive vooroos voorois, voorolois
elative voorost vooroist, vooroloist
allative voorolle vooroille, vooroloille
adessive voorool vooroil, vooroloil
ablative voorolt vooroilt, vooroloilt
translative vooroks vooroiks, vooroloiks
essive vooronna, vooroon vooroinna, vooroloinna, vooroin, vooroloin
exessive1) vooront vooroint, vooroloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

References
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 680
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.