vivatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯iːˈu̯aː.tus/, [u̯iːˈu̯äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈva.tus/, [viˈväːt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | vīvātus | vīvāta | vīvātum | vīvātī | vīvātae | vīvāta | |
| Genitive | vīvātī | vīvātae | vīvātī | vīvātōrum | vīvātārum | vīvātōrum | |
| Dative | vīvātō | vīvātō | vīvātīs | ||||
| Accusative | vīvātum | vīvātam | vīvātum | vīvātōs | vīvātās | vīvāta | |
| Ablative | vīvātō | vīvātā | vīvātō | vīvātīs | |||
| Vocative | vīvāte | vīvāta | vīvātum | vīvātī | vīvātae | vīvāta | |
References
- “vivatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vivatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.