vagandus
Latin
    
    Etymology
    
Future passive participle of vagor
Participle
    
vagandus m (feminine vaganda, neuter vagandum); first/second declension
- which is to be rambled
 
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | vagandus | vaganda | vagandum | vagandī | vagandae | vaganda | |
| Genitive | vagandī | vagandae | vagandī | vagandōrum | vagandārum | vagandōrum | |
| Dative | vagandō | vagandae | vagandō | vagandīs | vagandīs | vagandīs | |
| Accusative | vagandum | vagandam | vagandum | vagandōs | vagandās | vaganda | |
| Ablative | vagandō | vagandā | vagandō | vagandīs | vagandīs | vagandīs | |
| Vocative | vagande | vaganda | vagandum | vagandī | vagandae | vaganda | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.