utoczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧to‧czyć

Verb

utoczyć pf (imperfective utaczać)

  1. (transitive) to roll, to make by rolling
  2. (transitive) to lathe, to turn
    Synonyms: wytoczyć, obrobić
  3. (transitive) to draw off, to extract
    Synonyms: wytoczyć, spuścić, ściągnąć

Conjugation
Conjugation of utoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utoczyć
future tense 1st utoczę utoczymy
2nd utoczysz utoczycie
3rd utoczy utoczą
impersonal utoczy się
past tense 1st utoczyłem,
-(e)m utoczył		 utoczyłam,
-(e)m utoczyła		 utoczyłom,
-(e)m utoczyło		 utoczyliśmy,
-(e)śmy utoczyli		 utoczyłyśmy,
-(e)śmy utoczyły
2nd utoczyłeś,
-(e)ś utoczył		 utoczyłaś,
-(e)ś utoczyła		 utoczyłoś,
-(e)ś utoczyło		 utoczyliście,
-(e)ście utoczyli		 utoczyłyście,
-(e)ście utoczyły
3rd utoczył utoczyła utoczyło utoczyli utoczyły
impersonal utoczono
conditional 1st utoczyłbym,
bym utoczył		 utoczyłabym,
bym utoczyła		 utoczyłobym,
bym utoczyło		 utoczylibyśmy,
byśmy utoczyli		 utoczyłybyśmy,
byśmy utoczyły
2nd utoczyłbyś,
byś utoczył		 utoczyłabyś,
byś utoczyła		 utoczyłobyś,
byś utoczyło		 utoczylibyście,
byście utoczyli		 utoczyłybyście,
byście utoczyły
3rd utoczyłby,
by utoczył		 utoczyłaby,
by utoczyła		 utoczyłoby,
by utoczyło		 utoczyliby,
by utoczyli		 utoczyłyby,
by utoczyły
impersonal utoczono by
imperative 1st niech utoczę utoczmy
2nd utocz utoczcie
3rd niech utoczy niech utoczą
passive adjectival participle utoczony utoczona utoczone utoczeni utoczone
anterior adverbial participle utoczywszy
verbal noun utoczenie

Further reading
  • utoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.