urzeczywistnić
Polish
Etymology
From u- + rzeczywisty + -ić, with an epenthetic -n- added modelled on other verbs such as nawodnić or osamotnić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ʐɛ.t͡ʂɨˈvist.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -istɲit͡ɕ
- Syllabification: u‧rze‧czy‧wist‧nić
Verb
urzeczywistnić pf (imperfective urzeczywistniać)
Conjugation
| Conjugation of urzeczywistnić pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | urzeczywistnić | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | urzeczywistnię | urzeczywistnimy | ||||||||||||||||
| 2nd | urzeczywistnisz | urzeczywistnicie | |||||||||||||||||
| 3rd | urzeczywistni | urzeczywistnią | |||||||||||||||||
| impersonal | urzeczywistni się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | urzeczywistniłem, -(e)m urzeczywistnił |
urzeczywistniłam, -(e)m urzeczywistniła |
urzeczywistniłom, -(e)m urzeczywistniło |
urzeczywistniliśmy, -(e)śmy urzeczywistnili |
urzeczywistniłyśmy, -(e)śmy urzeczywistniły | |||||||||||||
| 2nd | urzeczywistniłeś, -(e)ś urzeczywistnił |
urzeczywistniłaś, -(e)ś urzeczywistniła |
urzeczywistniłoś, -(e)ś urzeczywistniło |
urzeczywistniliście, -(e)ście urzeczywistnili |
urzeczywistniłyście, -(e)ście urzeczywistniły | ||||||||||||||
| 3rd | urzeczywistnił | urzeczywistniła | urzeczywistniło | urzeczywistnili | urzeczywistniły | ||||||||||||||
| impersonal | urzeczywistniono | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | urzeczywistniłbym, bym urzeczywistnił |
urzeczywistniłabym, bym urzeczywistniła |
urzeczywistniłobym, bym urzeczywistniło |
urzeczywistnilibyśmy, byśmy urzeczywistnili |
urzeczywistniłybyśmy, byśmy urzeczywistniły | |||||||||||||
| 2nd | urzeczywistniłbyś, byś urzeczywistnił |
urzeczywistniłabyś, byś urzeczywistniła |
urzeczywistniłobyś, byś urzeczywistniło |
urzeczywistnilibyście, byście urzeczywistnili |
urzeczywistniłybyście, byście urzeczywistniły | ||||||||||||||
| 3rd | urzeczywistniłby, by urzeczywistnił |
urzeczywistniłaby, by urzeczywistniła |
urzeczywistniłoby, by urzeczywistniło |
urzeczywistniliby, by urzeczywistnili |
urzeczywistniłyby, by urzeczywistniły | ||||||||||||||
| impersonal | urzeczywistniono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech urzeczywistnię | urzeczywistnijmy | ||||||||||||||||
| 2nd | urzeczywistnij | urzeczywistnijcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech urzeczywistni | niech urzeczywistnią | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | urzeczywistniony | urzeczywistniona | urzeczywistnione | urzeczywistnieni | urzeczywistnione | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | urzeczywistniwszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | urzeczywistnienie | ||||||||||||||||||
Further reading
- urzeczywistnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urzeczywistnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.