uranić

See also: uranic

Polish

Etymology

From u- +‎ ranić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈra.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -aɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧ra‧nić

Verb

uranić pf (imperfective ranić)

  1. (transitive, reflexive with się, obsolete) to injure, to wound

Conjugation
Conjugation of uranić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uranić
future tense 1st uranię uranimy
2nd uranisz uranicie
3rd urani uranią
impersonal urani się
past tense 1st uraniłem,
-(e)m uranił		 uraniłam,
-(e)m uraniła		 uraniłom,
-(e)m uraniło		 uraniliśmy,
-(e)śmy uranili		 uraniłyśmy,
-(e)śmy uraniły
2nd uraniłeś,
-(e)ś uranił		 uraniłaś,
-(e)ś uraniła		 uraniłoś,
-(e)ś uraniło		 uraniliście,
-(e)ście uranili		 uraniłyście,
-(e)ście uraniły
3rd uranił uraniła uraniło uranili uraniły
impersonal uraniono
conditional 1st uraniłbym,
bym uranił		 uraniłabym,
bym uraniła		 uraniłobym,
bym uraniło		 uranilibyśmy,
byśmy uranili		 uraniłybyśmy,
byśmy uraniły
2nd uraniłbyś,
byś uranił		 uraniłabyś,
byś uraniła		 uraniłobyś,
byś uraniło		 uranilibyście,
byście uranili		 uraniłybyście,
byście uraniły
3rd uraniłby,
by uranił		 uraniłaby,
by uraniła		 uraniłoby,
by uraniło		 uraniliby,
by uranili		 uraniłyby,
by uraniły
impersonal uraniono by
imperative 1st niech uranię urańmy
2nd urań urańcie
3rd niech urani niech uranią
passive adjectival participle uraniony uraniona uranione uranieni uranione
anterior adverbial participle uraniwszy
verbal noun uranienie

Further reading
  • uranić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.