upośledzenie

Polish

Etymology

From upośledzić +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /u.pɔ.ɕlɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: u‧po‧śle‧dze‧nie

Noun

upośledzenie n

verbal noun of upośledzić
(medicine) compromise, crippledom, handicap, impairment, retardation

Declension

Declension of upośledzenie

	singular	plural
nominative	upośledzenie	upośledzenia
genitive	upośledzenia	upośledzeń
dative	upośledzeniu	upośledzeniom
accusative	upośledzenie	upośledzenia
instrumental	upośledzeniem	upośledzeniami
locative	upośledzeniu	upośledzeniach
vocative	upośledzenie	upośledzenia

Related terms

adjective

upośledzony

verbs

upośledzać impf
upośledzić pf

Further reading

upośledzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
upośledzenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.