upalić

Polish

From u- +‎ palić. First attested in 1754.[1]

upalić pf (imperfective upalać)

(transitive) to burn (to submit to a high temperature to evoke certain properties)
(transitive) to burn off (to destroy a fragment of something with high temperature)
(transitive, colloquial) to get someone high (to cause someone to be intoxicated with narcotics) [+instrumental = off what]
(reflexive with się) to burn (to be partially destroyed after being submitted to a high temperature to evoke certain properties)
(reflexive with się, colloquial) to get high (to become intoxicated with narcotics) [+instrumental = off what]

Conjugation of upalić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upalić
future tense	1^st	upalę			upalimy
	2^nd	upalisz			upalicie
	3^rd	upali			upalą
	impersonal	upali się
past tense	1^st	upaliłem, -(e)m upalił	upaliłam, -(e)m upaliła	upaliłom, -(e)m upaliło	upaliliśmy, -(e)śmy upalili	upaliłyśmy, -(e)śmy upaliły
	2^nd	upaliłeś, -(e)ś upalił	upaliłaś, -(e)ś upaliła	upaliłoś, -(e)ś upaliło	upaliliście, -(e)ście upalili	upaliłyście, -(e)ście upaliły
	3^rd	upalił	upaliła	upaliło	upalili	upaliły
	impersonal	upalono
conditional	1^st	upaliłbym, bym upalił	upaliłabym, bym upaliła	upaliłobym, bym upaliło	upalilibyśmy, byśmy upalili	upaliłybyśmy, byśmy upaliły
	2^nd	upaliłbyś, byś upalił	upaliłabyś, byś upaliła	upaliłobyś, byś upaliło	upalilibyście, byście upalili	upaliłybyście, byście upaliły
	3^rd	upaliłby, by upalił	upaliłaby, by upaliła	upaliłoby, by upaliło	upaliliby, by upalili	upaliłyby, by upaliły
	impersonal	upalono by
imperative	1^st	niech upalę			upalmy
	2^nd	upal			upalcie
	3^rd	niech upali			niech upalą
passive adjectival participle		upalony	upalona	upalone	upaleni	upalone
anterior adverbial participle		upaliwszy
verbal noun		upalenie

adjectives

adverb

noun

Aleksandra Wieczorek (21.11.2018) “UPALIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

upalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
upalić in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “upalić”, in Słownik języka polskiego‎
Aleksander Zdanowicz (1861) “upalić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “upalić”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 317

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.