uczesanie

Polish

Etymology

From uczesać +‎ -anie.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.t͡ʂɛˈsa.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: u‧cze‧sa‧nie

Noun

uczesanie n

  1. verbal noun of uczesać
  2. haircut, hairstyle
    Synonyms: fryzura, koafiura

Declension
Declension of uczesanie
singular plural
nominative uczesanie uczesania
genitive uczesania uczesań
dative uczesaniu uczesaniom
accusative uczesanie uczesania
instrumental uczesaniem uczesaniami
locative uczesaniu uczesaniach
vocative uczesanie uczesania
verb

Further reading
  • uczesanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczesanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.