ułatwić

Polish

Etymology

From u- +‎ łatwy +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈwat.fit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atfit͡ɕ
  • Syllabification: u‧łat‧wić

Verb

ułatwić pf (imperfective ułatwiać)

  1. (transitive) to facilitate, to ease

Conjugation
Conjugation of ułatwić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ułatwić
future tense 1st ułatwię ułatwimy
2nd ułatwisz ułatwicie
3rd ułatwi ułatwią
impersonal ułatwi się
past tense 1st ułatwiłem,
-(e)m ułatwił		 ułatwiłam,
-(e)m ułatwiła		 ułatwiłom,
-(e)m ułatwiło		 ułatwiliśmy,
-(e)śmy ułatwili		 ułatwiłyśmy,
-(e)śmy ułatwiły
2nd ułatwiłeś,
-(e)ś ułatwił		 ułatwiłaś,
-(e)ś ułatwiła		 ułatwiłoś,
-(e)ś ułatwiło		 ułatwiliście,
-(e)ście ułatwili		 ułatwiłyście,
-(e)ście ułatwiły
3rd ułatwił ułatwiła ułatwiło ułatwili ułatwiły
impersonal ułatwiono
conditional 1st ułatwiłbym,
bym ułatwił		 ułatwiłabym,
bym ułatwiła		 ułatwiłobym,
bym ułatwiło		 ułatwilibyśmy,
byśmy ułatwili		 ułatwiłybyśmy,
byśmy ułatwiły
2nd ułatwiłbyś,
byś ułatwił		 ułatwiłabyś,
byś ułatwiła		 ułatwiłobyś,
byś ułatwiło		 ułatwilibyście,
byście ułatwili		 ułatwiłybyście,
byście ułatwiły
3rd ułatwiłby,
by ułatwił		 ułatwiłaby,
by ułatwiła		 ułatwiłoby,
by ułatwiło		 ułatwiliby,
by ułatwili		 ułatwiłyby,
by ułatwiły
impersonal ułatwiono by
imperative 1st niech ułatwię ułatwmy
2nd ułatw ułatwcie
3rd niech ułatwi niech ułatwią
passive adjectival participle ułatwiony ułatwiona ułatwione ułatwieni ułatwione
anterior adverbial participle ułatwiwszy
verbal noun ułatwienie

Further reading
  • ułatwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ułatwić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.