transmissus
Latin
    
    Etymology 1
    
Perfect passive participle of trānsmittō (“transmit”).
Participle
    
trānsmissus (feminine trānsmissa, neuter trānsmissum); first/second-declension participle
- transmitted, having been transmitted
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | trānsmissus | trānsmissa | trānsmissum | trānsmissī | trānsmissae | trānsmissa | |
| Genitive | trānsmissī | trānsmissae | trānsmissī | trānsmissōrum | trānsmissārum | trānsmissōrum | |
| Dative | trānsmissō | trānsmissō | trānsmissīs | ||||
| Accusative | trānsmissum | trānsmissam | trānsmissum | trānsmissōs | trānsmissās | trānsmissa | |
| Ablative | trānsmissō | trānsmissā | trānsmissō | trānsmissīs | |||
| Vocative | trānsmisse | trānsmissa | trānsmissum | trānsmissī | trānsmissae | trānsmissa | |
Declension
    
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | trānsmissus | trānsmissūs | 
| Genitive | trānsmissūs | trānsmissuum | 
| Dative | trānsmissuī | trānsmissibus | 
| Accusative | trānsmissum | trānsmissūs | 
| Ablative | trānsmissū | trānsmissibus | 
| Vocative | trānsmissus | trānsmissūs | 
References
    
- “transmissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “transmissus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- transmissus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- transmissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.