tornator
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /torˈnaː.tor/, [t̪ɔrˈnäːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /torˈna.tor/, [t̪orˈnäːt̪or]
Noun
tornātor m (genitive tornātōris, feminine tornātrīx); third declension
- (Late Latin, Medieval Latin) turner
- Synonym: (Medieval) rotārius
- c. 334 CE – 337 CE, Julius Firmicus Maternus, Matheseos Libri VIII Liber IV.Cap XIII.2:
- Si vero a Venere defluens minuta lumine ad Mercurium feratur, vitia impuritates valitudinesque decernit, actus vero varios multiplicesque faciet: aut oratores aut tornatores aut plastas aut sculptores faciet <aut> pigmentarios aut coloris repertores aut farmacopolas aut popinarios facit et qui alienarum voluptatum et delectationum curam sollicitudinemque sustineant.
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | tornātor | tornātōrēs |
| Genitive | tornātōris | tornātōrum |
| Dative | tornātōrī | tornātōribus |
| Accusative | tornātōrem | tornātōrēs |
| Ablative | tornātōre | tornātōribus |
| Vocative | tornātor | tornātōrēs |
References
- “tornator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tornator in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- tornator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.