stopić

Polish

Etymology

From s- +‎ topić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: sto‧pić

Verb

stopić pf (imperfective stapiać)

  1. (transitive) to melt (cause a solid to become liquid using heat)
    Synonym: roztopić
  2. (transitive) to fuse, to meld
  3. (transitive) to alloy
  4. (reflexive with się) to melt (of a solid, to become liquid)
  5. (reflexive with się) to fuse together, to become fused

Conjugation
Conjugation of stopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stopić
future tense 1st stopię stopimy
2nd stopisz stopicie
3rd stopi stopią
impersonal stopi się
past tense 1st stopiłem,
-(e)m stopił		 stopiłam,
-(e)m stopiła		 stopiłom,
-(e)m stopiło		 stopiliśmy,
-(e)śmy stopili		 stopiłyśmy,
-(e)śmy stopiły
2nd stopiłeś,
-(e)ś stopił		 stopiłaś,
-(e)ś stopiła		 stopiłoś,
-(e)ś stopiło		 stopiliście,
-(e)ście stopili		 stopiłyście,
-(e)ście stopiły
3rd stopił stopiła stopiło stopili stopiły
impersonal stopiono
conditional 1st stopiłbym,
bym stopił		 stopiłabym,
bym stopiła		 stopiłobym,
bym stopiło		 stopilibyśmy,
byśmy stopili		 stopiłybyśmy,
byśmy stopiły
2nd stopiłbyś,
byś stopił		 stopiłabyś,
byś stopiła		 stopiłobyś,
byś stopiło		 stopilibyście,
byście stopili		 stopiłybyście,
byście stopiły
3rd stopiłby,
by stopił		 stopiłaby,
by stopiła		 stopiłoby,
by stopiło		 stopiliby,
by stopili		 stopiłyby,
by stopiły
impersonal stopiono by
imperative 1st niech stopię stopmy
2nd stop stopcie
3rd niech stopi niech stopią
passive adjectival participle stopiony stopiona stopione stopieni stopione
anterior adverbial participle stopiwszy
verbal noun stopienie

Further reading
  • stopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stopić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.