spadkobierca

Polish

Etymology

From spadek (“inheritance”) +‎ -o- +‎ brać (“to take”) +‎ -ca (agent noun).

Pronunciation
  • IPA(key): /spat.kɔˈbjɛr.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrt͡sa
  • Syllabification: spad‧ko‧bier‧ca

Noun

spadkobierca m pers (female equivalent spadkobierczyni)

  1. heir, inheritor, successor
    Synonyms: dziedzic, sukcesor
    Antonym: spadkodawca

Declension
Declension of spadkobierca
singular plural
nominative spadkobierca spadkobiercy/spadkobierce (deprecative)
genitive spadkobiercy spadkobierców
dative spadkobiercy spadkobiercom
accusative spadkobiercę spadkobierców
instrumental spadkobiercą spadkobiercami
locative spadkobiercy spadkobiercach
vocative spadkobierco spadkobiercy

Further reading
  • spadkobierca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spadkobierca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.