spętać

Polish

Etymology

From s- +‎ pętać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛntat͡ɕ
  • Syllabification: spę‧tać

Verb

spętać pf (imperfective pętać)

  1. (transitive) to fetter, to tether

Conjugation
Conjugation of spętać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spętać
future tense 1st spętam spętamy
2nd spętasz spętacie
3rd spęta spętają
impersonal spęta się
past tense 1st spętałem,
-(e)m spętał		 spętałam,
-(e)m spętała		 spętałom,
-(e)m spętało		 spętaliśmy,
-(e)śmy spętali		 spętałyśmy,
-(e)śmy spętały
2nd spętałeś,
-(e)ś spętał		 spętałaś,
-(e)ś spętała		 spętałoś,
-(e)ś spętało		 spętaliście,
-(e)ście spętali		 spętałyście,
-(e)ście spętały
3rd spętał spętała spętało spętali spętały
impersonal spętano
conditional 1st spętałbym,
bym spętał		 spętałabym,
bym spętała		 spętałobym,
bym spętało		 spętalibyśmy,
byśmy spętali		 spętałybyśmy,
byśmy spętały
2nd spętałbyś,
byś spętał		 spętałabyś,
byś spętała		 spętałobyś,
byś spętało		 spętalibyście,
byście spętali		 spętałybyście,
byście spętały
3rd spętałby,
by spętał		 spętałaby,
by spętała		 spętałoby,
by spętało		 spętaliby,
by spętali		 spętałyby,
by spętały
impersonal spętano by
imperative 1st niech spętam spętajmy
2nd spętaj spętajcie
3rd niech spęta niech spętają
passive adjectival participle spętany spętana spętane spętani spętane
anterior adverbial participle spętawszy
verbal noun spętanie

Further reading
  • spętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spętać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.