skrócić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъkortiti. By surface analysis, s- +‎ krócić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskru.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: skró‧cić

Verb

skrócić pf (imperfective skracać or krócić)

  1. (transitive) to abbreviate, to shorten
  2. (transitive, arithmetic) to cancel
  3. (reflexive with się) to get shorter

Conjugation
Conjugation of skrócić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skrócić
future tense 1st skrócę skrócimy
2nd skrócisz skrócicie
3rd skróci skrócą
impersonal skróci się
past tense 1st skróciłem,
-(e)m skrócił		 skróciłam,
-(e)m skróciła		 skróciłom,
-(e)m skróciło		 skróciliśmy,
-(e)śmy skrócili		 skróciłyśmy,
-(e)śmy skróciły
2nd skróciłeś,
-(e)ś skrócił		 skróciłaś,
-(e)ś skróciła		 skróciłoś,
-(e)ś skróciło		 skróciliście,
-(e)ście skrócili		 skróciłyście,
-(e)ście skróciły
3rd skrócił skróciła skróciło skrócili skróciły
impersonal skrócono
conditional 1st skróciłbym,
bym skrócił		 skróciłabym,
bym skróciła		 skróciłobym,
bym skróciło		 skrócilibyśmy,
byśmy skrócili		 skróciłybyśmy,
byśmy skróciły
2nd skróciłbyś,
byś skrócił		 skróciłabyś,
byś skróciła		 skróciłobyś,
byś skróciło		 skrócilibyście,
byście skrócili		 skróciłybyście,
byście skróciły
3rd skróciłby,
by skrócił		 skróciłaby,
by skróciła		 skróciłoby,
by skróciło		 skróciliby,
by skrócili		 skróciłyby,
by skróciły
impersonal skrócono by
imperative 1st niech skrócę skróćmy
2nd skróć skróćcie
3rd niech skróci niech skrócą
passive adjectival participle skrócony skrócona skrócone skróceni skrócone
anterior adverbial participle skróciwszy
verbal noun skrócenie

Derived terms
noun

Further reading
  • skrócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skrócić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.