scitans
Latin
Etymology
Present participle of scītor
Participle
scītāns (genitive scītantis); third-declension one-termination participle
- asking, interrogating
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | scītāns | scītantēs | scītantia | ||
| Genitive | scītantis | scītantium | |||
| Dative | scītantī | scītantibus | |||
| Accusative | scītantem | scītāns | scītantēs scītantīs |
scītantia | |
| Ablative | scītante scītantī1 |
scītantibus | |||
| Vocative | scītāns | scītantēs | scītantia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.