schlebić

Polish

Etymology

From s- +‎ chleb +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsxlɛ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbit͡ɕ
  • Syllabification: schle‧bić

Verb

schlebić pf (imperfective schlebiać)

  1. (intransitive) to flatter [+dative = someone]

Conjugation
Conjugation of schlebić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive schlebić
future tense 1st schlebię schlebimy
2nd schlebisz schlebicie
3rd schlebi schlebią
impersonal schlebi się
past tense 1st schlebiłem,
-(e)m schlebił		 schlebiłam,
-(e)m schlebiła		 schlebiłom,
-(e)m schlebiło		 schlebiliśmy,
-(e)śmy schlebili		 schlebiłyśmy,
-(e)śmy schlebiły
2nd schlebiłeś,
-(e)ś schlebił		 schlebiłaś,
-(e)ś schlebiła		 schlebiłoś,
-(e)ś schlebiło		 schlebiliście,
-(e)ście schlebili		 schlebiłyście,
-(e)ście schlebiły
3rd schlebił schlebiła schlebiło schlebili schlebiły
impersonal schlebiono
conditional 1st schlebiłbym,
bym schlebił		 schlebiłabym,
bym schlebiła		 schlebiłobym,
bym schlebiło		 schlebilibyśmy,
byśmy schlebili		 schlebiłybyśmy,
byśmy schlebiły
2nd schlebiłbyś,
byś schlebił		 schlebiłabyś,
byś schlebiła		 schlebiłobyś,
byś schlebiło		 schlebilibyście,
byście schlebili		 schlebiłybyście,
byście schlebiły
3rd schlebiłby,
by schlebił		 schlebiłaby,
by schlebiła		 schlebiłoby,
by schlebiło		 schlebiliby,
by schlebili		 schlebiłyby,
by schlebiły
impersonal schlebiono by
imperative 1st niech schlebię schlebmy
2nd schleb schlebcie
3rd niech schlebi niech schlebią
anterior adverbial participle schlebiwszy
verbal noun schlebienie

Further reading
  • schlebić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • schlebić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.