scandundus
Latin
Etymology
Future passive participle of scandō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /skanˈdun.dus/, [s̠kän̪ˈd̪ʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /skanˈdun.dus/, [skän̪ˈd̪un̪d̪us]
Participle
scandundus (feminine scandunda, neuter scandundum); first/second-declension participle
- which is to be climbed
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | scandundus | scandunda | scandundum | scandundī | scandundae | scandunda | |
| Genitive | scandundī | scandundae | scandundī | scandundōrum | scandundārum | scandundōrum | |
| Dative | scandundō | scandundō | scandundīs | ||||
| Accusative | scandundum | scandundam | scandundum | scandundōs | scandundās | scandunda | |
| Ablative | scandundō | scandundā | scandundō | scandundīs | |||
| Vocative | scandunde | scandunda | scandundum | scandundī | scandundae | scandunda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.