ruiken

From Middle Dutch ruken, from Old Dutch *rūcan, from Proto-West Germanic *reukan, from Proto-Germanic *reukaną. Doublet of rieken.

• IPA^(key): /ˈrœy̯.kə(n)/

• audio

  (file)

• Hyphenation: rui‧ken
• Rhymes: -œy̯kən

ruiken

1. To smell (i.e. to perceive a smell)

   Het is net alsof ik ruik / Dat de bloemen alweer bloeien / En de zon weer altijd brandt — It is just as if I smell / That the flowers are blooming again / And the sun be again always burning. (KvK - Zomer in mijn kop)

2. To smell (i.e. to emit a smell)

   De houthakker rook naar kamille en goedkope parfum.

   The lumberjack smelt like chamomile and cheap perfume.

• (emit a smell): rieken
• (have a smell): geuren

• beruiken

• rieken

• Berbice Creole Dutch: ruku
• Negerhollands: reuk, rik