ruganyos
Hungarian
Etymology
First attested in 1809. From rugany + -os. Created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈruɡɒɲoʃ]
- Hyphenation: ru‧ga‧nyos
- Rhymes: -oʃ
Adjective
ruganyos (comparative ruganyosabb, superlative legruganyosabb)
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ruganyos | ruganyosak |
| accusative | ruganyosat | ruganyosakat |
| dative | ruganyosnak | ruganyosaknak |
| instrumental | ruganyossal | ruganyosakkal |
| causal-final | ruganyosért | ruganyosakért |
| translative | ruganyossá | ruganyosakká |
| terminative | ruganyosig | ruganyosakig |
| essive-formal | ruganyosként | ruganyosakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ruganyosban | ruganyosakban |
| superessive | ruganyoson | ruganyosakon |
| adessive | ruganyosnál | ruganyosaknál |
| illative | ruganyosba | ruganyosakba |
| sublative | ruganyosra | ruganyosakra |
| allative | ruganyoshoz | ruganyosakhoz |
| elative | ruganyosból | ruganyosakból |
| delative | ruganyosról | ruganyosakról |
| ablative | ruganyostól | ruganyosaktól |
| non-attributive possessive - singular |
ruganyosé | ruganyosaké |
| non-attributive possessive - plural |
ruganyoséi | ruganyosakéi |
Derived terms
- ruganyosan
- ruganyosság
References
- ruganyos in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- ruganyos in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.