rozpaść

Polish

Etymology

From roz- +‎ paść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔs.paɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔspaɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧paść

Verb

rozpaść pf (imperfective rozpadać)

  1. (reflexive with się) to fall apart, to disintegrate

Conjugation
Conjugation of rozpaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpaść
future tense 1st rozpadnę rozpadniemy
2nd rozpadniesz rozpadniecie
3rd rozpadnie rozpadną
impersonal rozpadnie się
past tense 1st rozpadłem,
-(e)m rozpadł		 rozpadłam,
-(e)m rozpadła		 rozpadłom,
-(e)m rozpadło		 rozpadliśmy,
-(e)śmy rozpadli		 rozpadłyśmy,
-(e)śmy rozpadły
2nd rozpadłeś,
-(e)ś rozpadł		 rozpadłaś,
-(e)ś rozpadła		 rozpadłoś,
-(e)ś rozpadło		 rozpadliście,
-(e)ście rozpadli		 rozpadłyście,
-(e)ście rozpadły
3rd rozpadł rozpadła rozpadło rozpadli rozpadły
impersonal rozpadnięto
conditional 1st rozpadłbym,
bym rozpadł		 rozpadłabym,
bym rozpadła		 rozpadłobym,
bym rozpadło		 rozpadlibyśmy,
byśmy rozpadli		 rozpadłybyśmy,
byśmy rozpadły
2nd rozpadłbyś,
byś rozpadł		 rozpadłabyś,
byś rozpadła		 rozpadłobyś,
byś rozpadło		 rozpadlibyście,
byście rozpadli		 rozpadłybyście,
byście rozpadły
3rd rozpadłby,
by rozpadł		 rozpadłaby,
by rozpadła		 rozpadłoby,
by rozpadło		 rozpadliby,
by rozpadli		 rozpadłyby,
by rozpadły
impersonal rozpadnięto by
imperative 1st niech rozpadnę rozpadnijmy
2nd rozpadnij rozpadnijcie
3rd niech rozpadnie niech rozpadną
passive adjectival participle rozpadnięty rozpadnięta rozpadnięte rozpadnięci rozpadnięte
anterior adverbial participle rozpadłszy
verbal noun rozpadnięcie

Further reading
  • rozpaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.